Deficyt natury współczesnego człowieka jako przyczyna niedoboru witaminy D

Profesor Carsten Carlberg, biochemik światowej klasy i specjalista od witaminy D, dzięki własnym badaniom doszedł do wniosku, że, w wyniku rewolucji przemysłowej, ludzie przystosowali się do życia i aktywności w pomieszczeniach z ograniczonym dostępem światła.  Spędzanie mniejszej ilości czasu na zewnątrz i niska produkcja witaminy D w zimie są często przyczynami jej niedoboru u osób w krajach zindustrializowanych. Niedobory te prowadzą do groźnych chorób oraz obniżenia sprawności układu odpornościowego, co zwiększa ryzyko licznych zachorowań. Wyniki badań profesora znalazły się w artykule pt. Vitamin D in the context of evolution, który opublikowało czasopismo „Nutrients” [1]. 
Musimy zrozumieć jedną ważną rzecz: witamina D to nie jest jeden związek, lecz grupa związków chemicznych, wśród których wyróżniamy kalcyferol (witaminę D1), ergokalcyferol (witaminę D2) oraz cholekalcyferol (witaminę D3). Należą one do witamin rozpuszczalnych w tłuszczach, co oznacza, że nie są wydalane z organizmu wraz z moczem czy potem, tylko magazynowane w tkance tłuszczowej i wątrobie. Warto też wiedzieć, że są lepiej wchłaniane w połączeniu z tłuszczem. Często słyszę pytanie: która witamina D jest najważniejsza dla człowieka? Warto uzupełniać wszystkie trzy, ale najważniejsze są witamina D2 (obecna w...