Mikroodżywianie jest pojęciem względnie nowym, ale jako nauka od wielu lat interesowało środowisko medyczne. Prekursorką tego nurtu była dr Catherine Kousmine (1904–1992), która na początku lat 40. ubiegłego wieku, zaniepokojona wzrostem zachorowalności na nowotwory, rozpoczęła badania nad mikroskładnikami. Efekty jej pracy nad nimi wykazały u myszy 50-procentowy spadek zachorowalności na raka. W ten sposób zaobserwowano związek między odżywianiem a chorobą, na zawsze wpisujący się w kierunek nowoczesnej medycyny, zwanej medycyną zapobiegawczą.