Libido kobiety w ujęciu tradycyjnej medycyny chińskiej

Zespół obniżonego popędu seksualnego to częste zaburzenie, które polega na przewlekłym lub nawracającym obniżeniu lub braku popędu seksualnego, fantazji seksualnych i potrzeby podejmowania aktywności seksualnej. W zależności od grupy wiekowej może dotyczyć od około 10% do ponad 40% kobiet, a przyczyn spadku libido można doszukiwać się w wielu obszarach życia.

Spojrzenie Wschodu i Zachodu 

O popędzie seksualnym i tym, co na niego wpływa, wiemy już dużo dzięki nowoczesnej nauce, ale z ciekawej perspektywy ukazuje go także tradycyjna medycyna chińska (TMCh) – holistyczny system medyczny oparty na zupełnie innym modelu naukowym niż biomedycyna. 
Według TMCh fundamentem zdrowia całego organizmu są zasoby „esencji”, która warunkuje długofalowe i powolne procesy życiowe (narodziny, wzrost, dojrzewanie, prokreacja) oraz „yang”, czyli podstawowa siła życiowa, podtrzymująca krążenie, procesy przemiany i każdą aktywność życiową3. Kondycja esencji i potencjał yang wyrażają się poprzez płodność i wigor seksualny, dlatego jeśli dochodzi do obniżenia libido, uważa się to za przejaw „niedoboru yang”5, 6. Ponieważ zasoby esencji i siła yang wyczerpują się wraz z upływem czasu, spadek libido jest naturalną konsekwencją procesów starzenia, ale może być także oznaką ogólnego osłabienia organizmu i wynikać z działania niekorzystnych czynników środowiskowych. 

Zaburzenia hormonalne

Na poziomie biologicznym popęd seksualny regulowany jest przez hormony płciowe i neuroprzekaźniki. U kobiet podlega zmianom w rytm cyklu menstruacyjnego i narasta w fazie owulacji, kiedy ma miejsce wzrost estrogenów, oraz przed menstruacją, kiedy podwyższony jest poziom testosteronu. W pozostałych okresach cyklu libido jest niższe. W związku ze zmianami hormonalnymi popęd płciowy jest obniżony także podczas ciąży, połogu i karmienia piersią, słabnie też w okresie premenopauzy i po menopauzie5. 
Pewne wahania poziomu libido są więc naturalne i nie budzą niepokoju, a w zaawansowanym wieku można złożyć utratę libido na karb procesów starzenia. Jednak jeśli u kobiet w młodszym wieku obniżenie libido utrzymuje się w sposób długotrwały, bywa to wynikiem zaburzeń hormonalnych, takich jak: niedoczynność tarczycy, niedoczynność nadnerczy, hiperprolaktynemia, czy zespół policystycznych jajników. 
Libido jest wskaźnikiem sił witalnych i kondycji organizmu. Jest więc obniżone u kobiet wyczerpanych ciążą, porodem czy laktacją, ponieważ ciąża wyczerpuje esencję, a karmienie piersią wyczerpuje krew. Mleko matki (nazywane w TMCh „białą krwią”) wytwarzane jest z substancji rozprowadzanych przez krew, dlatego na czas karmienia piersią zatrzymuje się menstruacja i spada libido. W połogu i podczas laktacji kobieta potrzebuje wzmocnienia qi, odżywienia krwi i esencji. Służą do tego wzmacniające buliony z karpia czy kurczaka, gotowane z ziołami wzbogacającymi qi, krew i esencję*. 
Z kolei okres przekwitania to czas, gdy na skutek spadku zdolności do regeneracji i pogłębiających się deficytów krwi i esencji natura definitywnie wyłącza płodność i zatrzymuje menstruację, pojawiają się też w ciele objawy suchości. Objawy suchości (zmarszczki, suche włosy, sucha skóra, suchość błon śluzowych) – wskazują na niedobór yin, brak płynów wewnętrznych i osłabienie krwi. Objawy klimakterium – uderzenia gorąca, poty, niestabilność emocjonalna, niepokój wewnętrzny, zaburzenia snu, spadek pamięci i koncentracji, osteopenia i osteoporoza, siwienie włosów, przyspieszone pogłębianie się zmarszczek, narastanie objawów suchości w ciele – to typowy zestaw...