Mastiha – właściwości i działanie

W zależności od pochodzenia wyróżniamy mastihę chioską, lewatyńską i bombajską.
W południowej części wyspy Chios jest hodowanych ok. 2 miliony drzew, z których zbierany jest surowiec. Pieczę nad drzewami ma Stowarzyszenie Sadowników „Mastiha Chios”. Żywica jest zbierana w drugiej połowie sierpnia. Do zastygnięcia potrzebuje od 10 do 20 dni.
Żywica przyjmuje formy grudek różnej wielkości, koloru – żółtawy, zielonkawy, przezroczysty, mętny i kształtu – gruszkowaty, kulisty, walcowaty lub jajowaty. Zapach balsamiczny.
Jest zarejestrowana na liście UNESCO jako niematerialne dziedzictwo kulturowe ludzkości.
Mastiha zawiera 42% kwasów mastycynowych, 50% żywicy beta, 2% olejków. Ma właściwości bakteriobójcze i grzybobójcze.
W starożytnej Grecji, w V w. p.n.e. żuto i gryziono mastyks. Stosowano ją jako gumę do żucia i lekarstwo na dolegliwości żołądkowo-jelitowe. W XXI w. mastyks używa się do produkcji likierów (Mastichato), deserów, napojów orzeźwiających, gum do żucia, słodyczy, lodów pieczywa, sera. Jest również przydatny jako składnik kosmetyków.
W dżemach i ciastach ma funkcję żelującą [2].
Jej potencjał przeciwutleniający prawdopodobnie wynika z hamowania kinazy białkowej, a działanie przeciwzapalne z hamowania jądrowego czynnika transkrypcyjnego NF-kappaB [3].
Po raz pierwszy właściwości przeciwutleniające surowej żywicy z rośliny Pistacia lentiscus zostały wykazane w badaniach in vitro Andrikopoulosa i współpracowników [5].
Ekstrakt z mastihy działa przeciwutleniająco, przywracając poziom glutationu w komórkach jednojądrzas...