Suplementacja w niedoborach wynikających z zaburzeń odżywiania

Najbardziej znanymi zaburzeniami odżywiania są anoreksja, czyli jadłowstręt psychiczny oraz bulimia, czyli żarłoczność psychiczna. Jednak istnieje szereg innych zaburzeń odżywiania takich jak zespół napadowego objadania się, które, pomimo że są mniej znane, występują częściej i są trudniejsze w klasyfikacji nozologicznej.
 

R e k l a m a

Anoreksja (Anorexia nervosa)

Uwzględniając zarówno wszystkie kryteria rozpoznania, jak i stany z pogranicza, anoreksja występuje nawet u 3,7% populacji ogólnej, 10–20 razy częściej u kobiet niż u mężczyzn4. Wyróżnia się postać z napadami objadania się i przeczyszczaniem oraz postać ograniczającą (bez epizodów objadania się, bez przeczyszczania)5. Według kryteriów diagnostycznych ICD-10 anoreksję rozpoznaje się, gdy występują m.in.: 

• zmniejszenie masy ciała o co najmniej 15% poniżej prawidłowej masy dla wieku; 
• zachowania mające na celu zmniejszenie masy ciała:
• unikanie „tuczącego” pożywienia, prowokowanie wymiotów, przeczyszczanie, wyczerpujące ćwiczenia fizyczne, stosowanie leków zmniejszających łaknienie lub moczopędnych;
• obawa przed przytyciem oraz zaburzenie obrazu własnego ciała;
• zaburzenie hormonalne, np. zanik miesiączki1, 6.
   

R e k l a m a

Bulimia (bilimia nervosa)

Początek choroby następuje zwykle później niż w anoreksji, bo po 18. roku życia7. Wyróżnia się typ „przeczyszczający” (z prowokowaniem wymiotów lub nadużywaniem środków przeczyszczających) oraz typ „nieprzeczyszczający” (związany z intensywnymi ćwiczeniami fizycznymi)2. Według kryteriów diagnostycznych ICD-10 bulimię rozpoznaje się, gdy obserwuje się: 

• niepowstrzymane pragnienie lub poczucie przymusu jedzenia; podczas epizodu chory pochłania olbrzymie jego ilości;
• stosowanie metod kontroli wagi: prowokowanie wymiotów, nadużywanie środków przeczyszczających, okresowe głodówki, stosowanie leków tłumiących łaknienie lub środków moczopędnych;
• chorobliwą obawę przed otyłością. W wywiadzie często stwierdza się epizod jadłowstrętu psychicznego1, 6.

Zespół napadowego objadania się (binge eating) 

Występuje nawet u 4% populacji. U osób objętych programem redukcji wagi jest to nawet 15–50%2. Według kryteriów diagnostycznych DSM-5 zespół ten stwierdza się, gdy: 

• podczas epizodu chory traci kontrolę i szybko spożywa ogromne porcje pokarmu aż do nieprzyjemnego uczucia pełności;
• je w samotności z powodu wstydu/zakłopotania ilością zjadanego pożywienia, po napadzie...