Akupunktura w terapii alergicznego nieżytu nosa

Do tego zbiorczego worka na magię i szarlatanerię wrzucana jest często również medycyna chińska – zarówno jako całość tradycyjnych koncepcji zdrowia i choroby wypracowanych na Dalekim Wschodzie, jak i jej poszczególne składowe, w tym zwłaszcza akupunktura. Trudno się zresztą temu dziwić – w dobie dominacji farmakoterapii w leczeniu większości dolegliwości człowieka, wiara w uzdrawiającą moc wbijanych w ciało igieł może dla niektórych zakrawać na słaby żart. Jak się jednak okazuje, nie tylko nie jest to dowcip, ale wręcz przeciwnie – jest to kolejna użyteczna modalność w niekończącym się boju o dobrostan alergików. Ponieważ „alergia” to pojęcie szerokie, obejmujące szereg jednostek chorobowych (w tym astmę oskrzelową, alergię sezonową czy egzemę), w tym artykule skoncentrujemy się na wykorzystaniu akupunktury w terapii alergicznego nieżytu nosa (ICD-10: J30). Zanim jednak spróbujemy przyjrzeć się możliwościom terapii akupunkturowej, sprecyzujmy, jak dochodzi do rozwoju objawów tego schorzenia (nazywanego potocznie katarem siennym). 
 

R e k l a m a

Mechanizm powstawania alergicznego nieżytu nosa i kryteria diagnostyczne

Czym jest zatem alergiczny nieżyt nosa? Jest to reakcja o charakterze zapalnym w obrębie śluzówki nosa chorego, która zachodzi w wyniku kontaktu z alergenem, ale jedynie u osoby wcześniej uczulonej na ten czynnik. Podstawą dla tej reakcji jest odpowiedź układu odpornościowego zależna od immunoglobulin klasy E (IgE) – tzw. nadwrażliwość typu I9. 
Jak dokładnie przebiega ta katastrofalna w skutkach kaskada wydarzeń immunologicznych? Początkiem jest powstanie w organizmie swoistych (specyficznych względem określonego alergenu) przeciwciał z klasy IgE. Przeciwciała te, obecne na błonach śluzowych uczulonego, w momencie pojawienia się alergenu (substancji uczulającej) przyłączają się do niej (np. do pyłku drzewa). Takie połączenie jest brzemienne w skutkach, bowiem przeciwciało takie nie jest niezmienną od momentu powstania strukturą. Wiązanie właściwego dla niego antygenu (tu zwanego alergenem z racji wywoływanej reakcji) umożliwia przyłączenie się kompleksu przeciwciało–alergen do powierzchni komórek tucznych (mastocytów) i bazofili (granulocytów zasadochłonnych – rodzaj komórek odpornościowych). Mechanizm łączenia się przeciwciał IgE z powierzchnią ww. komórek nie jest sa...