Celiakia i nietolerancja glutenu w świetle najnowszych badań

Są jednak jednostki chorobowe, w których dieta bezglutenowa nie jest modą, ale jedynym sposobem leczenia. Choroby te, m.in. celiakia, wywołane są spożyciem glutenu lub zbóż przez osoby z predyspozycją. Ponadto w przypadku nietolerancji glutenu również inne składniki 
występujące w ziarnach zbóż mogą wywoływać objawy3.
 

R e k l a m a

Nietolerancja glutenu jest także inaczej nazywana nieceliakalną nadwrażliwością na gluten4.
Celiakia jest znana od ponad 2000 lat, biegunki u dzieci i kobiet już w 200 r. p.n.e. opisywał grecki lekarz Aretarius z Kapadocji. Jednakże dopiero w połowie XX w. powiązano występowanie objawów ze spożyciem glutenu1, 5. Pierwszy raz celiakia jako choroba została opisana w 1887 r. przez Samuela Gee, natomiast hipotezę sugerującą spożycie pszenicy jako przyczynę objawów postawił w 1941 r. William Dickie6.
 

Kiedyś celiakia była uważana za chorobę wieku dziecięcego, obecnie obserwuje się wzrost zachorowań wśród osób dorosłych oraz starszych, a objawy są niespecyficzne.
Celiakia definiowana jest jako choroba o podłożu immunologicznym, gdzie pod wpływem spożywania glutenu dochodzi do wytwarzania przeciwciał oraz zaniku kosmków jelitowych jelita cienkiego, co z kolei prowadzi do wystąpienia m.in. biegunki7. Choroba występuje u ok. 1% populacji, jednak w ciągu ostatnich 
20 lat wzrasta częstotliwość występowania. Być może takie czynniki środowiskowe, jak wzrost spożycia pszenicy, wpływają na wzrost zachorowań5, 8.
Co ważne, w ciągu ostatnich 50 lat różne rodzaje pszenicy przeszły modyfikacje genetyczne mające na celu zwiększenie plonów, co przyczyniło się do wzrostu potencjału alergizującego zboża1. Jeszcze do niedawna uważano, że celiakia jest głównie chorobą wieku dziecięcego i objawia się biegunkami, anemią, upośledzeniem wzrostu czy problemami neurologicznymi; obserwuje się jednak w...