Czynniki prozapalne w chorobie Hashimoto

Podstawowym patomechanizmem choroby jest brak tolerancji limfocytów T, prowadzący do infiltracji limfocytarnej gruczołu tarczycy przez limfocyty T CD4+ i CD8+. Liczne publikacje wskazują na interakcje pomiędzy czynnikami genetycznymi, epigenetycznymi oraz środowiskowymi6. Prawidłowo wdrożone interwencje terapeutyczne w: sposobie odżywiania, trybie życia oraz otaczającym środowisku poprawiają nie tylko komfort życia chorych, a także niejednokrotnie pozwalają wprowadzić chorobę w stan remisji.

R e k l a m a

Geny załadowują pistolet, środowisko naciska spust

Jaki czynnik wywołuje atak autoimmunologiczny? Co upośledza funkcję układu immunologicznego, który zaczyna traktować nas jako wroga? Nie znamy jednoznacznej odpowiedzi na postawione pytania. Dr Alessio Fasano, światowej sławy gastroenterolog oraz specjalista w leczeniu celiakii i chorób autoimmunologicznych przyrównuje proces tworzenia się chorób z autoagresji do trójnogiego stołka (ryc. 1).

Dowodzi, że muszą zostać spełnione trzy główne warunki, takie jak: predyspozycja genetyczna, dysbioza jelitowa (z ang. leaky gut syndrome) oraz czynnik wyzwalający (m.in. toksyny środowiskowe, chroniczny stres, deprywacja snu, aktywne infekcje, nadmierna ekspozycja na światło niebieskie czy ciąża), aby choroba z autoagresji uległa manifestacji3, 20. W zanikowym zapaleniu tarczycy Hashimoto występuje predyspozycja rodzinna. U 50% członków rodziny chorego stwierdza się bowiem obecność przeciwciał przeciwtarczycowych. Wskazano na możliwy związek mutacji w genie HLADR5 z rodzinną predyspozycją do tej postaci zapalenia tarczycy, a także obecnością antygenów układu HLA – DR3, DR5, DR2, DQ1 i B815,16 (ryc. 2). 

R e k l a m a

Jaki wpływ ma ciąża? Poporodowe zapalenie tarczycy (PPT)...