Holistyczne leczenie SIBO – wieloaspektowe podejście do leczenia

W każdym segmencie przewodu pokarmowego człowieka znajdują się określone bakterie, które odpowiadają za homeostazę, jednak największym rezerwuarem jest jelito grube. Ich liczba w każdym odcinku przewodu pokarmowego jest różna, rośnie w kierunku od jamy ustnej do jelita grubego i zależy od:

• pH, 
• perystaltyki,
• potencjału redoks,
• zdolności adhezji bakterii, 
• synergizmu i antagonizmu bakterii, 
• stopnia wydzielania mucyny, 
• żywności, 
• dostępności składników odżywczych[5].

W jelicie bytują różne gatunki mikrobów, jednak największą ilość stanowią bakterie bezwzględnie beztlenowe: Bacteroides, Clostridium, Ruminococcus, Fusobacterium, Butyrivibrio, Peptostreptococcus, Eubacterium oraz Bifidobacterium. Znajdują się tam także bakterie tlenowe i względnie tlenowe (głównie pałeczki z rodziny Enterobacteriaceae, pałeczki Lactobacillus, ziarniaki z rodzaju Enterococcus i Streptococcus oraz w niewielkich ilościach grzyby Candida spp.). Odpowiadają one za produkcję krótkołańcuchowych kwasów tłuszczowych powstających w procesie fermentacji błonnika pokarmowego, witamin z grupy B oraz witaminy K. Na bakterie wpływa wiele czynników, głównie zewnętrznych, takich jak odpowiednia dieta, używki, leki czy stres. Im większe natężenie tych czynników, tym flora w jelitach staje się bardziej patogenna. Miejscem oddzielającym jelito grube od jelita cienkiego jest zastawka krętniczo-kątnicza, która zapobiega ruchom wstecznym (cofania się) treści pokarmowej[5].
 

R e k l a m a

Czym jest SIBO?

W jelicie grubym znajduje się 1014 [jtk] drobnoustrojów, natomiast szacuje się, że w jelicie cienkim znajduje się ok. 30–40% wszystkich bakterii jelita grubego. Stan, w którym dochodzi do znacznego namnożenia się bakterii w jelicie cienkim ponad fizjologiczną normę, nazywa się SIBO, czyli przerostem bakterii w jelicie cienkim. Jest on wynikiem nie tylko namnożenia się flory i jej rozrostem, lecz także odczuwaniem konkretnych objawów[1].
Należy także zwrócić uwagę na termin IMO (intestinal methane overgrowth), czyli przerost metanu w jelitach. W przeciwieństwie do SIBO przerost tego gazu następuje nie tylko w jelicie cienkim, ale także w jelicie grubym. Charakteryzują go także inne objawy[1, 23].
Aby usystematyzować rodzaj przerostu, należy wytłumaczyć różnice występujące w danym rodzaju przerostu. Otóż bakterie i archeony fermentują węglowodany z pożywienia, przez co dochodzi do wytwarzania gazów: wodoru, metanu lub siarkowodoru. Należy jednak pamiętać, że za produkcję metanu odpowi...