Prozdrowotne działanie gojnika

Rodzaj Sideritis obejmuje 100 różnych gatunków odpornych na suszę roślin, rosnących głównie w południowych częściach Europy. Wśród nich znajdują się zielne rośliny jednoroczne i wieloletnie, krzewy i drobne krzewinki. W Polsce spotykany jest, choć rzadko, gatunek Sideritis montana L. – gojnik drobnokwiatowy (górski). Szczęśliwcy mogą natknąć się na tę roślinę głównie na Kujawach.

R e k l a m a 

Swoją, związaną z górami, nazwę gojnik zawdzięcza terenom, na których występuje – bowiem jego naturalnym środowiskiem są rejony górskie znajdujące się powyżej 1000 m ponad poziomem morza. To właśnie dzięki temu roślina ta jest wolna od zanieczyszczeń i stanowi niejako bioindykator czystości powietrza. Bywa także określana herbatą pasterzy, ponieważ w Grecji gojnik cieszył się ich dużym zainteresowaniem. Od Starożytności do dzisiaj jest to najpopularniejsza herbata Greków.
Odmiany gojnika różnią się swoją budową (mogą być bardziej włosiste, posiadać miejsze lub większe liściaste kwiatostany), smakiem, aromatem, mocą oraz co istotne – właściwościami. Jest to mocno związane z mikroklimatem, w którym występuje każda z tych odmian. Na terenie Grecji występuje ich aż 12. Najpopularniejsze to Sideritis scardica Griseb z Olimpu (najdroższa i najbogatsza w minerały odmiana), Sideritis raeseri Boiss  spotykana w Środkowej Grecji oraz  Sideritis syriaca  (Kreta). Większość odmian gojnika, która występuje na rynku to odmiany powszechnie uprawiane. Co ważne, miejsce uprawy ma tutaj kluczowe znaczenie – niektóre rosną na niższych terenach, co daje producentowi nawet dwukrotną produkcję ilości (dwukrotnie kwitnie) oraz łatwiejszy zbiór i dostęp do surowca (czyli lepszą ofertę cenową)  w porównaniu do tego, rosnącego w górach. Z drugiej zaś strony, odmiany gojnika rosnące na większych wysokościach mają znacznie więcej właściwości leczniczych. Szałwia libańska jest wrażliwa na słońce, które może istotnie zmienić...