Choroba suchego oka jest zaburzeniem zapalnym łzowej jednostki funkcjonalnej prowadzącym do przewlekłej choroby powierzchni oka i zaburzeń jasności widzenia. Gdy organizm wytwarza zbyt mało łez lub mają one niewłaściwy skład, oko wysycha i łatwo ulega podrażnieniu. Chory odczuwa dyskomfort związany z uczuciem piasku pod powiekami, pieczeniem, swędzeniem, wrażliwością na światło. To frustrująca choroba z powodu obecnego niedoboru terapii, które mogą odwrócić lub przynajmniej zatrzymać jej postęp. W niektórych przypadkach prowadzi ona nawet do utraty wzroku1. Kuracja polega głównie na łagodzeniu objawów za pomocą tzw. sztucznych łez, które najczęściej zawierają kwas hialuronowy (HA), ale nie jest on w stanie zwilżać oka zbyt długo. Do roślin leczniczych wykorzystywanych w badaniach nad nowym substytutem łez należą nasiona tamaryndowca (Tamarindus indica). Zawierają one polisacharydy (TS-polisacharyd), które wykazują lepsze zdolności do przylegania i dzięki temu mogą się utrzymywać na powierzchni oka przez dłuższy czas. Na podstawie wyników badań klinicznych2, 3 wykazano, że połączenie kwasu hialuronowego i TS-polisacharydu jest skuteczniejsze w łagodzeniu objawów suchego oka.
Bogate w antocyjany owoce borówki czernicy (Vaccinium myrtillus L.) są źródłem otrzymywania standaryzowanych wyciągów zmniejszających kruchość naczyń włosowatych i normalizujących niektóre dolegliwości wzroku. Składniki Myrtilli fructus wzbudziły duże zainteresowanie ze względu na ich wpływ na naczynia krwionośne i znaczenie w oftalmologii. Lotnicy, którzy spożywali dżem z owoców borówki czernicy, lepiej widzieli...
Pozostałe 90% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów
- 6 wydań czasopisma "Naturoterapia w praktyce" w roku + wydania specjalne
- Nielimitowany dostęp do całego archiwum czasopisma
- Dodatkowe artykuły i filmy
- ...i wiele więcej!