DYSPEPSJA ZDIAGNOZOWANA (ORGANICZNA) – spowodowana jest innym procesem chorobowym, np. chorobą refluksową przełyku, polekowym uszkodzeniem błony śluzowej żołądka/dwunastnicy/przełyku, chorobą wrzodową żołądka i dwunastnicy, chorobami trzustki i dróg żółciowych, chorobą nowotworową; może być też efektem działania niektórych antybiotyków.
DYSPEPSJA NIEZDIAGNOZOWANA – dotyczy pacjentów, u których objawy dyspeptyczne pojawiły się niedawno lub nie były wcześniej diagnozowane.
DYSPEPSJA CZYNNOŚCIOWA – diagnozowana, kiedy objawy występują ≥ 3–6 miesięcy, ale bez rozpoznanej choroby organicznej, która mogłaby wyjaśniać przyczynę dolegliwości. Dyspepsję czynnościową dzieli się na:
POLECAMY
- zespół zaburzeń poposiłkowych, występujących przynajmniej kilka razy w tygodniu (nieprzyjemne odczucie zalegania pokarmu w żołądku i/lub zbyt wczesne uczucie sytości nieproporcjonalne do zjedzonej porcji posiłku);
- zespół bólów w nadbrzuszu występujących przynajmniej kilka razy w tygodniu (uczucie pieczenia lub ból w nadbrzuszu, nie ustępują po wypróżnieniu).
Przyczyną niestrawności może być również przewlekłe przyjmowanie leków, np. niesteroidowych leków przeciwzapalnych, stres, niewłaściwy sposób odżywiania, nadużywanie alkoholu, palenie tytoniu. Dyspepsja zwykle jest dolegliwością osób, które szybko jedzą[1–4, 9].
Temat dyspepsji jest wieloczynnikowy i nie ma jednego schematu leczenia. Najczęstszą postacią niestrawności spotykaną u pacjentów jest dyspepsja czynnościowa, której objawy mogą ustąpić po wyeliminowaniu błędów żywieniowych lub po odbyciu psychoterapii. Często jednak dochodzi do nawrotu choroby. Prawidłową pracę przewodu pokarmowego można też wspomó...
Pozostałe 90% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów
- 6 wydań czasopisma "Naturoterapia w praktyce" w roku + wydania specjalne
- Nielimitowany dostęp do całego archiwum czasopisma
- Dodatkowe artykuły i filmy
- ...i wiele więcej!
