Znaczenie witamin z grupy B w chorobach neurologicznych

Choroby neurologiczne to patologie związane z wadliwym działaniem ośrodkowego i obwodowego układu nerwowego. Mogą być nabyte lub powstać w wyniku wad wrodzonych. Oddziałują na funkcjonowanie organizmu i zachowanie oraz mogą prowadzić do śmierci[1]. Wśród chorób neurologicznych znajdują się choroby naczyniowo-mózgowe (miażdżyca naczyń mózgowych, udar), padaczka, bóle głowy, nowotwory mózgu, neuroinfekcje (zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych lub mózgu, grzybice, ropniaki mózgu), zaburzenia urazowe (krwiaki, wstrząśnienie mózgu, złamanie podstawy czaszki) oraz grupa chorób neurodegeneracyjnych takich jak choroba Alzheimera, choroba Parkinsona, stwardnienie zanikowe boczne, stwardnienie rozsiane, pląsawica Huntingtona, rdzeniowy zanik mięśni i wiele innych[2, 3, 4, 5]. Najczęstsze objawy u chorych to zawroty głowy, zaburzenia czynności ruchowych, widzenia, snu, pamięci, świadomości, zdolności mowy, węchu i smaku oraz parestezje, czyli mrowienia, drętwienia oraz cierpnięcia[3, 6].

Pomimo szybkiego rozwoju medycyny częstość występowania chorób neurologicznych rośnie. Za przyczynę uważany jest obserwowany od lat wydłużający się średni wiek życia człowieka (zaburzony wystąpieniem pandemii COVID-19) skutkujący zwiększoną zapadalnością na chorobę Parkinsona oraz chorobę Alzheimera[6, 7, 8]. Do innych czynników należą złe nawyki żywieniowe prowadzące do udarów, a także wypadki drogowe powodujące urazy[9, 10]. W związku ze zwiększającą się liczbą chorych wciąż badane są możliwości zapobiegania lub łagodzenia przebiegu choroby,...