Glistnik jaskółcze ziele (niem. Schöllkraut, ang. Greater Celandine) – ta wdzięczna roślina o żółtych kwiatach stosowana była w lecznictwie już w starożytności. Uznawano ją wtedy za roślinę magiczną, a wielu alchemików było przekonanych, że jest darem niebios (coeli donum). Dziś jest cenioną rośliną leczniczą, choć jej znaczenie spada – zupełnie niesłusznie!
Autor: Artur Rakowski
Na co dzień pracuje w jednej z lubuskich aptek. Od lat współpracuje z czołowymi czasopismami branżowymi dla lekarzy i farmaceutów. Interesuje się fitoterapią i historią XX wieku.
Nowotwory złośliwe zajmują drugie miejsce wśród chorób niezakaźnych najczęściej diagnozowanych w naszym kraju. Liczba zachorowań w ciągu ostatnich trzech dekad wzrosła ponad dwukrotnie, osiągając w ostatnich latach 150 tys. zachorowań rocznie.
Układ chłonny był znany człowiekowi już w starożytności. Sam Hipokrates pisał o „białej krwi” w węzłach, a Arystoteles lokalizował naczynia chłonne między nerwami a naczyniami krwionośnymi. Przez lata układ ten traktowano po macoszemu, skupiając badania na układzie krwionośnym. Dziś już wiemy, że jego funkcjonowanie jest ważne z punktu widzenia kancerogenezy. Rola zaburzeń układu chłonnego w tym procesie wymaga jednak gruntownych badań.
W ostatnim czasie ciekawym obiektem zainteresowań naukowców są eleuterozydy – związki biologicznie czynne obecne w gatunkach z rodzaju Eleuterococcus. Prace badawcze nad nimi rozpoczął sam Mikołaj Lazarev, któremu zawdzięczamy odkrycie adaptogenów – związków ułatwiających przystosowanie się organizmu do niekorzystnych warunków środowiskowych.
Aromaterapia w lecznictwie stosowana jest od ponad 5000 lat. W starożytnych Indiach powszechnie wykorzystywano olejek cynamonowy jako skuteczny środek odkażający, Rzymianie doceniali właściwości antybiotyczne olejku eukaliptusowego, a starożytni Grecy olejki dodawali do swoich potraw. Dziś w nowoczesnej aromaterapii wykorzystuje się ponad 100 różnych olejków. Część z nich wykazuje stosunkowo silne właściwości przeciwzapalne i immunostymulujące.
Glukomannan jest prostym w budowie wielocukrem, który nie ulega trawieniu przez ludzkie enzymy trawienne, lecz rozkładany jest przez mikroflorę jelitową. W obliczu szalejącej epidemii otyłości coraz śmielej mówi się o nim jako dodatku do żywności, który może wspomagać redukcję masy ciała u osób z nadwagą.