Antybakteryjne działanie srebra koloidalnego

Srebro koloidalne jest stosowane od dawna jako preparat na bardzo szerokie spektrum dolegliwości, ma więc mnóstwo zwolenników. Dużo badań naukowych potwierdza jego potencjał, jednak jego stosowanie może wiązać się z negatywnymi skutkami ubocznymi – przede wszystkim ze srebrzycą (zwaną też argyrią), która występuje przy długotrwałym stosowaniu (chorują na nią również pracownicy kopalni srebra). Objawia się ona zmianą koloru skóry (czasem też oczu) na kolor niebieski – chory przypomina wyglądem smerfa z bajki. 
Samo srebro jest dosyć bezpiecznym metalem o działaniu przeciwbakteryjnym i w tym celu używano go od co najmniej sześciu tysięcy lat! Azotan srebra stosowany był od około XVII w. miejscowo na rany, oparzenie czy owrzodzenia, jednak jego popularność znacznie spadła po II wojnie światowej wraz z coraz szerszym stosowaniem antybiotyków – które po prostu są tańsze. Dzisiaj srebro ma zastosowanie nie tylko antybakteryjne, używa się go także do opatrunków, w kosmetologii lub do narzędzi o przeznaczeniu medycznym. Niektóre firmy używają srebra koloidalnego do uzdatniania wody, a w pewnych szpitalach ma ono zapobiegać narastaniu bakterii na ubraniach dla pacjentów. Ze względu na coraz częstsze występowanie bakterii opornych na antybiotyki srebro koloidalne może wrócić do łask jako alternatywna terapia.

Czym jest srebro koloidalne?

Srebro koloidalne to zawiesina bardzo małych kryształów srebra o rozmiarze 10–100 nm. Powstaje ono albo w procesie mechanicznego rozdrabniania srebra, albo w wyniku reakcji elektrochemicznych, zamieniających sole srebra w małe kryształki.
Inną metodą jego wytworzenia jest zastosowanie tzw. zielonej chemii, która ma znacznie ograniczać powstawanie szkodliwych substancji – w tym wypadku cukry bądź inne substancje pochodzenia roślinnego zmieniają sole srebra w nanocząsteczki. 
Warto rozróżnić srebro koloidalne od soli srebra. Sole srebra to azotan...