Kawa w profilaktyce przewlekłych chorób niezakaźnych

Kofeina to najważniejsza substancja czynna kawy. Szybko i prawie całkowicie jest wchłaniana z przewodu pokarmowego do układu krążenia, gdzie po godzinie osiąga maksymalne stężenie [3]. Podwyższone stężenie kofeiny utrzymuje się przez około 4 godziny. Organizm kobiet szybciej niż mężczyzn pozbywa się tej substancji (prawidłowość ta nie dotyczy kobiet w ciąży i w trakcie kuracji hormonalnej). Najszybciej jednak kofeiny pozbywają się palacze, a najdłużej ten proces trwa u osób ze schorzeniami wątroby [4]. Kawa, a dokładniej zawarta w niej kofeina, jest używką, która spożywana regularnie, lecz w ilości nie mniejszej niż 400–450 mg/dzień wykazuje korzystny wpływ na funkcjonowanie ośrodkowego układu nerwowego [5]. Zalecany dzienny limit kofeiny wynosi około 400 mg, co w przybliżeniu odpowiada 3–4 filiżankom zaparzonej kawy. Jednak niektóre osoby mogą być bardziej wrażliwe na kofeinę i mogą potrzebować jej mniej. Picie kawy zbyt późno w ciągu dnia może zakłócać sen, dlatego najlepiej ograniczyć jej spożycie w późniejszych godzinach popołudniowych czy wieczornych [6]. Indywidualna tolerancja kawy przez organizm jest różna. Mogą wystąpić objawy nietolerancji kofeiny – wówczas trzeba ograniczyć picie kawy lub całkowicie z niej zrezygnować. Powszechnie dostępna jest także kawa bezkofeinowa, odpowiednia dla tych, którzy z powodów fizjologicznych powinni ograniczyć ilość wypijanej kawy z zawartością kofeiny [6]. 

Kawa