O hipotonii (podciśnieniu, niedociśnieniu), czyli zbyt niskim ciśnieniu krwi, mówi się o wiele rzadziej. Osoby nią dotknięte często czują osłabienie, apatię, ogólne zmęczenie, senność i zwiększoną męczliwość, zmniejszoną tolerancję wysiłku, brak energii. Mogą też pojawić się zawroty głowy, nudności, nadmierne pocenie się, szumy uszne, mroczki przed oczami i omdlenia, uczucie chłodu w stopach i dłoniach[1]. W przeciwieństwie jednak do nadciśnienia tętniczego przewlekłe niedociśnienie nie stanowi większego zagrożenia dla życia, stąd nie przywiązuje się do jego leczenia zbyt dużej uwagi.
POLECAMY
Niedociśnienie dzieli się na:
- hipotonię samoistną – gdy przewlekle mamy do czynienia z niskim ciśnieniem krwi, a jego przyczyna nie jest znana. Samoistne niedociśnienie występuje u ok. 15% społeczeństwa, co oznacza, że w Polsce dotyczy ono ponad 3 mln osób. Częściej dotknięte są nią nastolatki, szczupłe i wysokie kobiety oraz osoby o niskiej aktywności fizycznej. Czynnikiem sprzyjającym jest także stres[2]. Zwraca się też uwagę na zależność między niskim ciśnieniem rozkurczowym (< 75 mm Hg) a objawami depresji. Niektórzy badacze dochodzą także do wniosku, że to stan psychiczny pacjenta może być powodem niedociśnienia i związanej z nim zmniejszonej tolerancji wysiłku i zawrotów głowy[3, 4];
- hipotonię ortostatyczną, która może dotyczyć nawet 30% osób w wieku powyżej 65 lat lub chorujących na cukrzycę. Rozpoznaje się ją, gdy dochodzi do spadku ciśnienia skurczowego krwi o ponad 20 mm Hg lub spadku ciśnienia rozkurczowego krwi o ponad 10 mm Hg w ciągu 3 minut od przyjęcia pozycji stojącej. Najczęstszą bezpośrednią przyczyną jest nagła szybka zmiana pozycji ciała z leżącej na siedzącą lub stojącą, albo spożycie większego posiłku, szczególnie w gorących pomieszczeniach. W takim wypadku mówimy o hipotonii poposiłkowej. Osoby z tym typem niedociśnienia zawsze powinny wstawać ostrożnie i powoli. Osoby leżące powinny najpierw usiąść (można przy tym pochylić się mocno do przodu), a dopiero po kilku minutach wstać[3, 4];
- hipotonię wtórną, która jest najczęściej wynikiem innej przewlekłej choroby (np. niewydolności nadnerczy, przysadki mózgowej, serca) lub osłabienia działania autonomicznego układu nerwowego u osób starszych. Może też być skutkiem przyjmowania leków, takich jak: leki moczopędne, nitraty, leki psychotropowe czy niektóre leki stosowane w chorobie Parkinsona.
Rozpoznawanie niedociśnienia tętniczego
Nie ma jasno określonych kryteriów rozpoznawania podciśnienia, stąd można znaleźć kilka różnych wartości granicznych. Część autorów określa hipotonię samoistną, wtedy gdy ciśnienie skurczowe spada poniżej 90 mm Hg, średnie ciśnienie tętnicze poniżej 60 m...
Pozostałe 90% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów
- 6 wydań czasopisma "Naturoterapia w praktyce" w roku + wydania specjalne
- Nielimitowany dostęp do całego archiwum czasopisma
- Dodatkowe artykuły i filmy
- ...i wiele więcej!