Przygotowanie do porodu naturalnego w gabinecie fizjoterapeuty – w ujęciu osteopatycznym

Metody pracy z ciałem

Okres ciąży to wspaniały czas dla wielu kobiet, przygotowujący je do nowej roli w życiu, jaką jest bycie mamą. Nie dla wszystkich ciężarnych ten czas jest łatwy z powodu licznych dolegliwości bólowych wynikających szczególnie ze zmian postawy, masy ciała i zmian hormonalnych powstałych na skutek rozwoju ciąży. Dzięki rosnącej świadomości kobiet fizjoterapeuci i osteopaci coraz wcześniej cieszą się zainteresowaniem i chęcią współpracy ze strony kobiet spodziewających się dziecka. W niniejszym artykule zostanie poruszony temat terapii okołoporodowej, przygotowującej młodą mamę do porodu naturalnego, w celu stworzenia w jej ciele jak najlepszych warunków do przyjęcia na świat potomka.

Terapia w każdym trymestrze ciąży powinna być dostosowana do aktualnego stanu pacjentki, przebiegu ciąży, wcześniejszych (przed ciążą) doświadczeń pacjentki, trybu życia, aktywności, sposobu odżywiania oraz obecnego samopoczucia.
Najlepiej, jeśli terapia przygotowująca do porodu jest prowadzona w ostatnich tygodniach ciąży.
Celem terapii jest:

POLECAMY

  • poprawa funkcjonowania miednicy i dołu brzucha, zbalansowanie napięć,
  • nauka prawidłowego oddychania przez rodzącą,
  • nauka innych metod przygotowania do porodu, stosowanych we własnym zakresie w domu,
  • instruktaż ćwiczeń zalecanych w ostatnich tygodniach ciąży.

Opis terapii

Według modelu pracy osteopatycznej, terapię należy rozpocząć w miejscu, które według terapeuty, ma największe napięcie, zablokowanie. Kolejność wykonywanych technik jest przykładowa i każdy terapeuta musi sam ją ustalić według stanu pacjentki. Zawsze należy słuchać organizmu kobiety, terapeuta nie powinien narzucać zbyt dużej siły i powinien podążać za indywidual-
nym rozluźnieniem ciężarnej.

Terapia przepony (zdj. 1)
Terapeuta umieszcza dłonie na łukach żebrowych (7.–10. żebro). Czeka, aż pacjentka wykona kilka oddechów; następnie przemieszcza ręce delikatnie w prawo i w lewo i obserwuje, który ruch jest słabszy. Podąża w kierunku pośrednim, czyli w stronę ułatwioną.
 

Zdj. 1. Terapia przepony


Rozluźnienie więzadeł łonowych i spojenia łonowego 
Terapeuta umieszcza dłonie na spojeniu łonowym, sprawdza tkliwość tego obszaru (zdj. 2). Następnie pacjentka zgina kolana. Fizjoterapeuta umieszcza dłonie po wewnętrznej stronie kolan (zdj. 3). Pacjentka oporuje na dłonie terapeuty z siłą 10–20% przez 10 s, w trzech seriach.
 

Zdj. 2–3. Rozluźnienie więzadeł łonowych i spojenia łonowe...

Pozostałe 90% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów

Co zyskasz, kupując prenumeratę?
  • 6 wydań czasopisma "Naturoterapia w praktyce" w roku + wydania specjalne
  • Nielimitowany dostęp do całego archiwum czasopisma
  • Dodatkowe artykuły i filmy
  • ...i wiele więcej!

Przypisy

    POZNAJ PUBLIKACJE Z NASZEJ KSIĘGARNI