Udział diety w alkalizacji organizmu

Największą stabilnością wśród płynów ustrojowych odznacza się krew. Jej optymalny zakres pH dla większości przemian metabolicznych wynosi od 7,35 do 7,45. W wyniku przemian białek, tłuszczów i węglowodanów powstają kwasy: węglowy, mlekowy (z glikolizy beztlenowej), siarkowy (z aminokwasów siarkowych) oraz fosforowy (z fosfolipidów), które zakwaszają organizm. Związkami o pH zasadowym są połączenia jedno- i dwuwartościowych metali1, 2. 

Stan, w którym równowaga kwasowo-zasadowa jest przesunięta w kierunku mniejszych wartości pH, nazywa się kwasicą, natomiast gdy jest przesunięta w kierunku wartości większych od przeciętnych, nazywa się zasadowicą. Utrzymanie właściwego odczynu kwasowo-zasadowego krwi zależy od czynników wewnętrznych oraz zewnętrznych. Do czynników wewnętrzych należą: układy buforowe (wodorowęglowodanowy, białczanowy, fosforanowy), usuwanie nadmiaru CO2 przez płuca, wydalanie kwasów i zasad przez nerki. Czynnikiem zewnętrznym oddziaływającym na równowagę kwasowo-zasadową są składniki diety.

Jakie są objawy zakwaszenia organizmu?

Przedłużający się stan zaburzonej równowagi kwasowo-zasadowej prowadzi do następstw zdrowotnych, objawiających się w przypadku kwasicy uczuciem zmęczenia, sennością, migreną, brakiem łaknienia, zwiększonym wydalaniem z moczem składników miner...