Właściwości farmakologiczne wyciągu z kory wierzby (Cortex salicis)

Cortex salicis to łacińskie tłumaczenie nazwy surowca, jakim jest kora wierzby. Wbrew temu, co przychodzi nam na myśl, nie są to kawałki kory pnia drzewa wierzby. Ten surowiec farmakopealny jest bowiem pozyskiwany z młodych oraz wysuszonych gałęzi wielu gatunków, np. wykorzystywane są Salix purpurea L.
– Wierzba purpurowa lub Salix dafnoides Hill. – Wierzba wawrzynkowa. Co ciekawe, surowiec pozyskuje się wczesną wiosną, zanim zdążą się wytworzyć liście. Młode gałęzie, które mają ok. 2, 3 lat, o tej porze roku są bogate w soki, dzięki czemu bardzo łatwo jest oddzielić drewno, które będzie przerabiane na surowiec, od reszty rośliny. Czasem także same młode gałęzie wchodzą w skład preparatów leczniczych na bazie Cortex salicis.
Gatunki wierzby, z której powstaje kora o leczniczym działaniu, jest rozprzestrzeniona praktycznie na całym świecie, począwszy od Europy, a skończywszy na Azji i Afryce. Łatwo zatem wysnuć wniosek, że jest to surowiec popularny, łatwo dostępny i tani. W szczególności, że pozyskiwano z wierzby substancję leczniczą, która była bardzo znana i skuteczna w czasach międzywojennych, o czym będzie wspomniane w dalszej części artykułu. 
Jak rozpoznać, że jest to dobrej jakości kora wierzby, która nadaje się do łagodzenia różnych stanów chorobowych w organizmie? Warto mieć na uwadze chociażby ogólny wygląd surowca, z racji tego, że wierzba jest naszym rodzimym gatunkiem, a co za tym idzie, możemy samodzielnie pokusić się o pozyskanie surowca, jeśli jesteśmy prawdziwymi znawcami roślin stosowanych w fitoterapii. Dobrej jakości kora wierzby ma postać suchych, pofałdowanych po stronie zewnętrznej skrawków, o rurkowatym kształcie. Mają one ok. 1–2 mm grubości. Co ciekawe, wewnętrzna powierzchnia posiada już gładką strukturę i jest zdecydowanie jaśniejszego koloru. 
Cechą charakterystyczną opisywanego surowca leczniczego jest jego wysuszona postać. Suszenie kory wierzby może odbywać się zarówno w jasnych, jak i ciemnych pomieszczeniach. Ta właściwość od razu definiuje nam zasady przechowywania leczniczych surowców roślinnych. Najlepiej jeśli będą one magazynowane w suchych pomieszczeniach. Warto o tym pamiętać, jeśli posiadamy w swojej apteczce dużo różnych ziół lub innych pochodnych roślinnych, które chcemy wykorzystać w celu leczniczym. 
Jak wiemy, pleśń jest bardzo szkodliwa, a nawet toksyczna, zatem stosowanie surowców fitoterapeutycznych, które były przechowywane w nieodpowiednich warunkach, może zdziałać więcej szkody niż pożytku. Tak naprawdę, nie ma też znaczenia przeznaczenie i rozgraniczenie stosowania leków roślinnych na wewnętrzne i zewnętrzne. Dla przykładu, kora wierzby jest obecnie stosowana głównie zewnętrznie, ale mimo to nie zwalnia nas to z obowiązku przestrzegania zasad prawidłowego przechowywania zaró...