Próby wątrobowe jako metoda diagnostyczna chorób wątroby

Magazynuje żelazo i witaminy A, D, E, K, B12 oraz C. Wytwarza białka osocza krwi, heparynę, IGF-1, cholesterol i trójglicerydy. Filtruje także krew, neutralizując tym samym toksyny (między innymi leki i alkohol). Bierze także udział w procesie termoregulacji – krew, która z niej wypływa jest o 1 stopień Celsjusza cieplejsza niż przed wpłynięciem.

Jest jednym z kluczowych organów, nie da się bowiem bez niej żyć. Wszelkie jej dysfunkcje i uszkodzenia wpływają na funkcjonowanie organizmu, jednak nie każde zaburzenie jej pracy przełoży się natychmiast na zauważalne objawy. Dlatego warto monitorować jej pracę przy pomocy badań laboratoryjnych. Jednymi z najpowszechniej dostępnych są badania enzymów wątrobowych, inaczej: próby wątrobowe.
 

REKLAMA

CO TO SĄ PRÓBY WĄTROBOWE?

Próby wątrobowe to badania laboratoryjne substancji, których poziom w osoczu ulega zmianie, gdy mamy do czynienia z dysfunkcją lub uszkodzeniem wątroby. Zaliczamy do nich głównie enzymy wątrobowe (wskaźnikowe i sekrecyjne) oraz bilirubinę.

Bilirubina jest ulegającym przemianom w wątrobie barwnikiem żółciowym, powstającym podczas procesu rozpadu hemu, głównie zawartego w hemoglobinie. Enzymy natomiast to białka, które posiadają zdolności katalityczne, czyli powodują powstanie i przyspieszenie określonych reakcji biochemicznych. Każda tkanka ma swoisty profil enzymatyczny, co pozwala na zróżnicowanie aktywności biochemicznej tych tkanek.
Substancje te wytwarzane są w komórkach. Większość z nich (enzymy komórkowe) tam również pełnią swoją biologiczną rolę, związaną z funkcją tych komórek. Są to tak zwane enzymy wskaźnikowe – wzrost ich aktywności poza komórką determinowany jest jej rozpadem, zatem w osoczu znajdziemy ich nieznaczną ilość, często na granicy wykrywalności. Jeśli nastąpi uszkodzenie tkanki, ich poziom wzrasta gwałtownie.
Wśród enzymów świadczących o funkcji wątroby ogromną większość stanowią właśnie enzymy wskaźnikowe. Są to transaminazy (AST i ALT), dehydrogenaza mleczanowa (LDH) oraz cholinoestraza (ChE).
Część enzymów (enzymy sekrecyjne) trafiają do układu krążenia i jeśli ich aktywność w osoczu spada, uznaje się, że niedomaga organ, który je produkuje. Jednym z enzymów sekrecyjnych, stosowanych w ocenie funkcji wątroby, jest cholinoestraza.
Pozostała część zaś (enzymy ekskrecyjne) usuwane są z organizmu z wydzielinami ustrojowymi i jeśli obserwujemy wzrost ich aktywności, możemy domniemywać, że przyczyną jest ich mechaniczny zastój, spowodowany na przykład guzami nowotworowymi. Są to między innymi fosfataza zasadowa (ALP) oraz gammaglutamylotranspeptydaza (GGT).

AMINOTRANSFERAZY (AST i ALT)

1. Aminotransferaza asparaginianowa (AST)
Aminotransferaza asparaginianowa (AST) jest enzymem, który występuje w większości komórek (większe ilości w hepatocytach, komórkach mięśniowych, erytrocytach i komórkach kanalików nerkowych). Posiada dwie izoformy: mitochondrialną (ok. 70%) i cytoplazmatyczną (ok. 30%). Izoforma cytoplazmatyczna jest relatywnie wcześnie uwalniana z uszkodzonej tkanki.
Jest to marker niespecyficzny dla uszkodzeń wątroby, ponieważ występuje w wielu rodzajach komórek, a jego wzrost notuje się przy uszkodzeniu niemal każdego narządu, może wystąpić także przy dużym wysiłku fizycznym. Dlatego, gdy następuje wzrost AST, należy wykonać diagnostykę różnicową. W chorobach wątroby wzrost AST jest ściśle związany ze wzrostem ALT.

2. Aminotransferaza alaninowa (ALT)
Aminotransferaza alaninowa (ALT)...