Przeciwzapalne działanie kurkuminy

Naukową nazwą rośliny jest Curcuma longa, a należy ona do rodziny imbirowatych (Zingiberaceae). Charakteryzuje się pięknym, jasnożółtym kolorem, dzięki któremu korzeń kurkumy zyskał przydomki „złotej przyprawy” i „indyjskiego szafranu”. Jest uwielbiany przez niezliczone kultury na całym świecie dzięki wspaniałemu, niepowtarzalnemu aromatowi i charakterystycznemu smakowi. Dostępny w stanie naturalnym całego korzenia lub w postaci sproszkowanej, prasowanej, ekstraktu lub suplementu.
Kurkuma – ze względu na swój żywy, żółty, naturalny kolor – od wieków jest też używana do farbowania odzieży. Szafranowe szaty buddyjskie są barwione kurkumą. 
Na świecie zidentyfikowano aż 133 gatunki kurkumy. Większość z nich ma wspólne nazwy lokalne i jest używana do różnych preparatów leczniczych.

Krótka historia

Pochodzący z południowo-zachodniej Indii korzeń kurkumy stanowi podstawę medycyny ajurwedyjskiej od ponad 4000 lat. Korzyści z zastosowania kurkumy sprawiły, że jest ona wykorzystywana na całym świecie zarówno do leczenia, jak i profilaktyki różnych schorzeń. Kurkuma przybyła do Chin przypuszczalnie około 280 r. Najwcześniejszym zapisem o tym wspaniałym korzeniu jest jeden z pierwszych ajurwedycznych dokumentów naukowych i medycznych, sanskrycki tekst „Kompendium z Caraka” (napisany między IV a II wiekiem przed naszą erą), który zalecał kurkumę jako skuteczny środek na zatrucie pokarmowe. Do Afryki Wschodniej dotarła około 800 r., do Afryki Zachodniej około 1200 r., a na Jamajkę w XVIII wieku. W 1280 roku Marco Polo opisał tę przyprawę, zachwycając się warzywem o cechach tak podobnych do szafranu.
Obecnie kurkuma jest szeroko uprawiana w tropikach i ma różne nazwy w różnych kulturach i krajach. W północnych Indiach powszechnie nazywana jest „haldi” (z sanskryckiego słowa „haridra”), a na południu nazywana jest „manjal” – słowo to jest często używane w starożytnej literaturze tamilskiej. Nazwa „kurkuma” wywodzi się od łacińskiego słowa „terra merita” (ziemia zasłużona), odnosząc się do koloru ziemi, która przypomina barwnik mineralny. Jest też znana jako Terre Merite w języku francuskim lub po prostu jako „żółty korzeń” w wielu innych językach. W wielu kulturach jego nazwa opiera się na łacińskiej nazwie curcuma.
Kurkuma stała się podstawą kultury i kuchni indyjskiej, gdzie ma wiele zastosowań. W kulturze indyjskiej znaczenie kurkumy wykracza daleko poza medycynę. Hinduska religia uważa kurkumę za pomyślną i świętą. Istnieje tradycja weselna, w której sznurek, farbowany na żółto pastą z kurkumy, jest zawiązywany wokół szyi panny młodej przez pana młodego. Ten naszyjnik, znany jako sangra mangala, wskazuje, że kobieta jest zamężna i zdolna do prowadzenia domu. Tradycja ta jest zakorzeniona w społecznościach hinduistycznych i została porównana do zachodniej wymiany obrączek ślubnych. W niektórych częściach południowych Indii kawałek kłącza z kurkumy nosi się jako amulet chroniący przed złymi duchami. Indie są jednym z największych plantatorów tej rośliny na świecie. Uprawia się tu ponad 80% światowej produkcji korzenia kurkumy i dostarcza go w każdy zakątek świata. 
Po setkach lat wykorzystywania kurkumy w medycynie naturalnej również współczesna medycyna zachodnia zaczęła uznawać znaczenie kurkumy dla zdrowia. Świadczy o tym ponad 3000 publikacji, które pojawiły się w ciągu ostatnich 25 lat.

Unikalny profil chemiczny 

Kurkuma zawiera ponad 100 zdumiewających związków, które mają właściwości lecznicze w stosunku do wielu dolegliwości – od bólów...