Magister fizjoterapii, którą ukończyła w 2011 roku na Uniwersytecie Medycznym w Poznaniu, absolwentka podyplomowych studiów z zakresu dietetyki i poradnictwa żywieniowego, magister zarządzania instytucjami opieki społecznej i zdrowotnej. W 2012 roku w Bangalore w Indiach uzyskała uprawnienia terapeutki ajurwedyjskiej (AAS-105, Atmayaan Ayurveda Shala). Personalna trenerka medyczna, wielbicielka jogi oraz medycyny integralnej. W szczególności chciałaby otoczyć troską i wsparciem terapeutycznym kobiety na każdym etapie ich życia.
Czarnuszka to niewielka, jednoroczna roślina z rodziny jaskrowatych. Jej kwiaty mogą mieć kolor biały, żółty, a najczęściej niebieski. Owoce tworzą mieszki, które zawierają słynne czarne nasionka. Czarnuszka występuje przede wszystkim w rejonach dookoła Morza Śródziemnego oraz w zachodniej części Azji. W Polsce dziko rośnie tylko jeden gatunek – czarnuszka polna, jednak uprawiane są także inne jej odmiany.
Zimową porą niska temperatura i wilgotność, ogrzewanie w pomieszczeniach, suche powietrze oraz ekspozycja na mróz i wiatr mogą sprawić, że skóra stanie się sucha, matowa, pomarszczona i straci zdrowy blask. Szukając sposobów na odżywienie i nawilżenie skóry, warto zapoznać się z bogactwem tradycyjnej medycyny indyjskiej, ajurwedy. Jest to holistyczny system opieki zdrowotnej opierający się na wnikliwej i szczegółowej diagnozie oraz wieloaspektowym podejściu do terapii. Ajurweda oprócz leczenia i profilaktyki zdrowotnej zajmuje się także naturalną, indywidualnie dobraną do potrzeb pielęgnacją, odpowiednią do panującej pory roku.
Pierwsze owoce opuncji dotarły na kontynent europejski prawdopodobnie już pod koniec XV w. po powrocie wyprawy Krzysztofa Kolumba. Stąd też używana do tej pory nazwa ficus indica (figa indyjska). Aktualnie najwięcej na świecie oleju z opuncji figowej importuje się z Maroka, gdzie nazywany jest potocznie „naturalnym botoksem”.
Pocenie się jest naturalnym, fizjologicznym mechanizmem termoregulacyjnym. Zarządza nim autonomiczny układ nerwowy, natomiast przebiega poprzez funkcje umiejscowionych w skórze gruczołów potowych, które wydzielają substancję składającą się z wody, elektrolitów oraz minerałów, takich jak sód i potas. Kiedy pocenie jest większe niż wynika to z potrzeb fizjologicznych, nazywane jest nadmierną potliwością.
Olej arganowy to substancja pozyskiwana z drzewa arganowego (łac. Argania spinosa), spotykanego także pod nazwą argania żelazna, argania żelazodrzew, olejara żelazna, tłuścianka żelazna[1]. Drzewo arganowe jest endemitem występującym przede wszystkim na obszarach południowo-zachodniego Maroka, gdzie zajmuje powierzchnię ok. 700–800 tys. hektarów.
Oleje roślinne to substancje uzyskiwane w procesie tłoczenia części roślin oleistych, takich jak kwiaty, nasiona czy pestki. Obecnie coraz częściej znajdują zastosowanie nie tylko w kuchni, ale także podczas codziennej pielęgnacji. Olej roślinny może zastąpić zarówno kosmetyk do demakijażu, balsam do ciała, odżywkę do włosów, rzęs, brwi lub paznokci, być dodatkiem do codziennego kremu lub stanowić naturalny preparat wykorzystywany podczas masażu.
Codzienna rutyna, która rozpoczyna się już od wstawania w okresie brahmy muhurta, sprzyja stabilności, ugruntowaniu i uspokojeniu układu nerwowego. To ważny element wspierający dobry, odżywczy sen. Odpowiedni rytm dnia i powtarzalne codziennie czynności stwarzają poczucie przewidywalności, która sprzyja prawidłowemu funkcjonowaniu całego organizmu. Czynności, jakie wchodzą w skład codziennej rutyny, mogą różnić się w zależności od indywidualnej konstytucji psychofizycznej, aktualnego stanu zdrowia, wieku czy zamieszkiwanego klimatu.
Znaczenie i istota snu często są zauważane dopiero w przypadku pojawienia się trudności z nim związanych. Jednak wpływ procesów zachodzących podczas nocnego odpoczynku na codzienne funkcjonowanie całego organizmu jest potężny i wszechstronny. Zadbanie o warunki sprzyjające wystąpieniu dobrej jakości snu powinno być priorytetem zdrowotnym, zwłaszcza w obecnych niespokojnych, pełnych lęku i niepewności czasach.
Ajurweda, wywodząca się z subkontynentu indyjskiego, to najstarsza, a jednocześnie cały czas aktualna i praktykowana forma medycyny o niezwykle zindywidualizowanym i holistycznym podejściu do pacjenta. W Indiach już przed tysiącami lat wraz z początkami Ajurwedy doskonalono sztukę i naukę o naturalnym pięknie oraz pielęgnacji. Stosowanie kosmetyków miało na celu nie tylko uzyskanie atrakcyjnego wyglądu zewnętrznego, ale także osiągnięcie długowieczności przy zachowaniu dobrego zdrowia (sanskryt. – Aayush i Aarogyam). Istnieją dowody na wysoce zaawansowane koncepcje samoupiększania i szeroką gamę kosmetyków używanych zarówno przez mężczyzn, jak i kobiety w starożytnych Indiach. Wiele z tych praktyk zależało od pory roku (Rutus) i było dopasowanych do codziennej rutyny (Dinacharya)1.
Celem artykułu jest zapoznanie Czytelnika z ajurwedyjskim, holistycznym spojrzeniem na profilaktykę, mechanizm powstawania, naturalne sposoby leczenia schorzeń układu oddechowego, wskazanie wpływu układu pokarmowego na układ oddechowy w patogenezie wielu dolegliwości oddechowych, a także omówienie znaczenia diety, stylu życia, zmieniających się pór roku i stanu emocjonalnego na występowanie schorzeń układu oddechowego. Przedstawiono również kilka darów natury, czyli ziół, które mają ogromny potencjał wspierający i leczniczy w kontekście chorób układu oddechowego, a których systematyczne stosowanie wzmacnia układ odpornościowy i wspiera reakcję zdrowia.
Każdego dnia, w każdej minucie i sekundzie życia narażeni jesteśmy na kontakt z niezliczoną ilością bakterii, wirusów, toksyn, zanieczyszczeń, które próbują dostać się do naszego organizmu, a potem w nim zadomowić. Często walka z tak niemile widzianymi i nieproszonymi gośćmi jest nieskuteczna, czasochłonna lub wymaga poświęcenia wielu cennych zasobów i rezerw energetycznych. Dodatkowo stres, przepracowanie, niewłaściwe odżywianie i brak ruchu osłabiają nasze siły witalne i możliwości regeneracji. Rozwiązaniem zdaje się unikanie zagrożeń, jednak nie sposób całkowicie odizolować się od środowiska zewnętrznego, kontaktów społecznych, a miejsc, gdzie otoczenie jest sterylne czy całkowicie bezpieczne, praktycznie nie ma. Trzeba stawić czoła światu z całym jego „inwentarzem”, a do walki w naszej obronie nieustannie staje układ odpornościowy.
