Układ limfatyczny błon śluzowych (nazywany potocznie odpornością śluzówkową) nie bez powodu nazywany jest pierwszą linią obrony organizmu. Ze względu na to, że śluzówka występuje w tak wielu miejscach w naszym ciele i wyścieła wiele kluczowych układów narażonych na kontakt ze światem zewnętrznym, bierze czynny udział w kształtowaniu się procesów odporności.
Dział: Naturoterapia kliniczna
Stan zapalny jest niezwykle złożoną reakcją obronną organizmu, której celem jest eliminacja szkodliwego patogenu lub naprawa istniejących uszkodzeń1. Najczęściej jest procesem pożądanym i podlega samoograniczeniu przez eliminację infekcji oraz szkodliwych czynników2. Najnowsze doniesienia naukowe wskazują jednak, że zarówno układ odpornościowy, jak i chroniczne procesy zapalne odgrywają istotną rolę w patogenezie wielu chorób przewlekłych oraz stanowią czynnik przedwczesnego starzenia3. Coraz więcej dowodów potwierdza ścisły związek między stanem zapalnym a wieloma przewlekłymi schorzeniami, np. cukrzycą, zespołem metabolicznym (ZM), chorobami układu krążenia, nowotworami, reumatoidalnym zapaleniem stawów, chorobami jelit, astmą, przewlekłą obturacyjną chorobą płuc (POChP), niealkoholowym stłuszczeniem wątroby (NAFLD), chorobami autoimmunologicznymi czy neurodegeneracyjnymi2,4.
Bisfenol A – BPA, 2,2-bis (4-hydroksyfenylo)propan – to syntetyczny organiczny monomer, opracowany w latach 90. XIX w. jako analog estrogenu, wykazujący skuteczność w doświadczalnym stymulowaniu układu rozrodczego samic szczurów (Dodds, 1936). Związek ten powstaje w procesie reakcji fenolu z acetonem, w warunkach wysokiej temperatury, obniżonego pH oraz przy udziale katalizatorów. Ma charakterystyczny zapach fenolu i występuje pod postacią kryształków lub płatków.
Wątroba odgrywa rolę centralnego kontrolera i koordynatora przemiany materii w organizmie. Wpływa na wszystkie narządy i sama pozostaje pod wpływem innych narządów, takich jak jelita, trzustka i tkanka tłuszczowa. Jelita są ważnym organem, który wpływa na wątrobę zarówno bezpośrednio, jak i pośrednio. Rola osi jelitowo-wątrobowej w patofizjologii niektórych schorzeń wątroby, takich jak niealkoholowa stłuszczeniowa choroba wątroby, jest dobrze poznana.
Obecnie życie bez bólu staje się komfortem, bez którego trudno człowiekowi funkcjonować na różnych płaszczyznach, zarówno zawodowej, jak i rodzinnej. Dysponując dziś ogromną wiedzą oraz technologiami, można podejrzewać, że istnieją już terapie i komplementarne sposoby, które pozwolą pokonać ból neuropatyczny. Okazuje się, że tak jednak nie jest. Obserwacje i badania naukowe wskazują, że największy potencjał poszukiwawczy ukryty jest w naturze, dlatego nie powinno dziwić, że wciąż powraca się do surowców roślinnych, które mogą stanowić propozycje rozwiązań przy opracowywaniu nowych leków i skutecznych terapii bólu neuropatycznego opartych na stosowaniu standaryzowanych ekstraktów naturalnych.
Do produktów pszczelich zaliczamy miód, pierzgę i obnóża pyłkowe. Miód jest produktem naturalnym, posiadającym właściwości odżywcze i lecznicze, wytwarzanym przez robotnice pszczoły miodnej z nektaru kwiatowego i spadzi1. Obok pyłku kwiatowego należy do podstawowego pokarmu tych owadów. Pszczoły przynoszą zebrany nektar lub spadź do ula, następnie gromadzą go i pozostawiają w komórkach plastra do dojrzewania. Niedojrzały miód ma konsystencję płynną, po dojrzeniu całkowicie skrystalizowaną2.
Kawa to jeden z najpopularniejszych napojów spożywany na całym świecie w ilości ok. 1,6 mld filiżanek dziennie. Biorąc pod uwagę jej powszechne spożycie, chroniczna ekspozycja na kawę jest szeroko badana przez ostatnie dziesięciolecia. Co ciekawe, chociaż niektóre doniesienia ostrzegają przed nadmiernym spożyciem tego napoju, badania nad jej umiarkowanym przyjmowaniem wskazują głównie na prozdrowotne skutki i korelację ze zmniejszoną śmiertelnością. Przykładowo, istnieje wyraźny związek między korzyściami zdrowotnymi wynikającymi z umiarkowanego spożycia kawy, takimi jak mniejsza częstość występowania cukrzycy typu 2, choroby Parkinsona czy redukcja stanu zapalnego leżącego u podstaw astmy. Ponadto – jak wskazują najnowsze wyniki badań – istnieje mniejsze ryzyko spadku funkcji poznawczych u osób spożywających większe ilości kawy i/lub herbaty w porównaniu z grupą kontrolną.
W prewencji chorób dietozależnych ważnym aspektem jest modyfikacja stylu życia, w tym sposobu żywienia. Z kolei, odpowiednie wybory żywieniowe rzutować będą na sposób żywienia oraz poprawę parametrów zdrowotnych1. Wybór pokarmu odgrywa bowiem kluczową rolę w utrzymaniu odpowiedniego spożycia składników odżywczych, dlatego wyjaśnienie czynników decydujących o dokonywanych wyborach żywności jest znaczącą strategią w celu zachowania zdrowia2.
Fenotyp człowieka, charakteryzujący ogół cech morfologicznych i fizjologicznych, to efekt dziesiątków tysięcy lat ewolucji i doboru naturalnego, którymi podążał nasz gatunek od czasu, gdy opuścił Afrykę ok. 60 tysięcy lat temu. Wiele czynników środowiskowych, działających przez ten czas na genom, utrwalonych zostało w postaci cech fenotypowych, opisujących przede wszystkim nasz wygląd zewnętrzny, ale także właściwości fizjologiczne, w tym m.in. odporność organizmu, podatność na choroby przewlekłe oraz na leczenie określonymi terapeutykami czy reakcje na bodźce środowiskowe. Nie są to jednak cechy kodowane w prosty, jednogenowy sposób według dziedziczenia mendlowskiego. Wiele z nich uwarunkowana jest współdziałaniem wielu genów, biologicznych czynników pozagenowych oraz elementów środowiska zewnętrznego.
W organizmie człowieka zlokalizowanych jest wiele błon śluzowych, spełniających zadanie ochronne oraz różne zadania własne, zależne od ich lokalizacji. Tworzą one bezpośrednie bariery między środowiskiem zewnętrznym a wnętrzem organizmu. W przewodzie pokarmowym znajduje się jeden z największych obszarów tej formy interakcji, nazywany barierą jelitową. Jest to zbiór elementów pełniących funkcję półprzepuszczalnej bariery, w skład której wchodzą komórki nabłonkowe, pokryte warstwą śluzu zasiedlanego przez mikrobiotę jelitową oraz komórki układu krwionośnego, immunologicznego i nerwowego.
Wraz z postępem cywilizacyjno-społecznym warunki życia większości ludzi na świecie uległy znacznej poprawie. Jednak rozwój ten nie tylko daje korzyści, lecz sprzyja również wzrostowi częstości występowania przewlekłych chorób niezakaźnych, do których zaliczamy m.in. otyłość, choroby układu krążenia, cukrzycę typu 21. Do rozwoju tych chorób dochodzi, dlatego że dieta współczesnego człowieka charakteryzuje się nadmierną podażą żywności przetworzonej, a właściwie już ultraprzetworzonej, o dużej gęstości energetycznej i znacznej zawartości nasyconych kwasów tłuszczowych, soli oraz cukru. Jednocześnie dieta współczesnego człowieka charakteryzuje się zbyt niską podażą produktów pełnoziarnistych, świeżych owoców i warzyw oraz orzechów i nasion.
Otyłość jest obecnie jednym z największych problemów zdrowotnych oraz społecznych na świecie. Szacuje się, że ponad 4 miliony ludzi umiera każdego roku z powodu otyłości1. Od 1980 roku epidemia otyłości rośnie gwałtownie we wszystkich krajach, osiągając miano pandemii. Według danych Światowej Organizacji Zdrowia (World Health Organization, WHO) w ciągu kilku ostatnich dekad liczba chorych trzykrotnie wzrosła. Szacuje się, że wskaźnik BMI (body mass index) przekracza wartość 30 kg/m2 u ponad 650 milionów dorosłych oraz u ponad 124 milionów dzieci i młodzieży, wskazując na występowanie otyłości2. Z uwagi na złożoność choroby i jej wpływ na zdrowie otyłość stała się nie tylko problemem jednostki, skupia na sobie również uwagę rządów większości krajów na świecie.