Dział: Naturoterapia kliniczna

Amigdalina to organiczny związek z grupy glikozydów cyjanogennych. Na skutek metabolizmu w organizmie przekształcona zostaje do cyjanowodoru, czyli kwasu pruskiego. Toksyczność kwasu pruskiego wynika z jego zdolności do hamowania procesu określanego jako oksydacyjna fosforylacja. Połączenie jonów cyjankowych z trójwartościowym żelazem oksydazy cytochromowej blokuje zdolność wykorzystywania tlenu przez komórki żywego organizmu, prowadząc w efekcie do niedotlenienia1. W czasie II wojny światowej kwas pruski stanowił składnik cyklonu B, gazu wykorzystywanego w komorach gazowych.  

Ogromna większość roślin GM uprawianych na całym świecie posiada jedną z dwóch lub dwie naraz cechy, takie jak tolerancja na herbicydy (Ht) i odporność na owady (Bt). Inne cechy: na przykład odporność na wirusy i tolerancja suszy dotyczą roślin zajmujących mniej niż 1% globalnej powierzchni upraw GM.

Rozwój nowych metod leczenia nowotworów, w tym raka piersi, pozwala uzyskać pozytywne efekty terapeutyczne, poprawić rokowania i wydłużyć czas życia chorych. Poszukiwanie substancji pochodzenia naturalnego o sugerowanym potencjale przeciwnowotworowym daje nadzieje na wspomaganie leczenia konwencjonalnego i stwarza perspektywę opracowania skutecznej i optymalnej terapii przeciwnowotworowej.

Menopauza to termin pochodzenia greckiego, stąd: men – miesiąc oraz pausis – przerwa – oznacza ostatnie prawidłowe krwawienie miesiączkowe w życiu kobiety. Termin ten po raz pierwszy został użyty w literaturze naukowej w 1821 roku we wstępie do francuskiej publikacji Charles’a Pierre’a Loisa De Gardanne’a De la menopouse, ou de l’age critigue des femmes dla określenia „wieku krytycznego” w życiu kobiety. Menopauza, zwana także klimakterium lub zespołem klimakterycznym, jest naturalnym okresem w życiu kobiety, kiedy to trwale ustaje menstruacja. Objawy zwykle pojawiają się ok. 50.–51. roku życia, a przeciętny wiek menopauzy polskich kobiet kształtuje się między 46,6. a 55. rokiem życia.

Pomimo tego, że od wprowadzenia na rynek spożywczy pierwszego organizmu genetycznie modyfikowanego (GMO – ang. genetically modified organism) minęło prawie 28 lat, żywność GM wciąż budzi wiele kontrowersji. W 2018 roku rośliny genetycznie modyfikowane (GM) były uprawiane przez ponad 17 milionów rolników w 26 krajach na powierzchni 191,7 mln ha. Zdecydowanym liderem wśród producentów żywności GM są Stany Zjednoczone, na drugim miejscu znajduje się Brazylia, następnie Argentyna, Kanada i Indie. Jedynymi krajami Unii Europejskiej, na terenie których uprawia się GMO, a konkretnie odmianę kukurydzy MON810, są Hiszpania i Portugalia, jednak ich wkład w globalny areał upraw GM jest niewielki15. Na uwagę zasługuje fakt, że pomimo marginalnego wkładu w globalną produkcję żywności GM, Unia Europejska jest jednym z największych importerów GMO.

W ostatnich latach coraz większą uwagę poświęca się związkom, które poza zdolnością do biokumulacji oraz wywoływaniem określonych efektów biologicznych, zdolne są do łączenia z receptorami hormonów steroidowych.

Jednym z podziałów kwasów tłuszczowych wchodzących w skład tłuszczów żywności jest podział w zależności od długości łańcucha węglowodorowego. Z tego względu można je podzielić na krótkołańcuchowe kwasy tłuszczowe (z ang. Short chain fatty acids – SCFA), średniołańcuchowe kwasy tłuszczowe (MCFA) oraz długołańcuchowe kwasy tłuszczowe (LCFA). Kwasy tłuszczowe są monokarboksylowymi kwasami o wzorze ogólnym R-COOH (R – łańcuch węglowodorowy, COOH – grupa karboksylowa znajdującą się na końcu tego łańcucha). W wyniku estryfikacji glicerolu trzema kwasami tłuszczowymi powstają triglicerydy, czyli tłuszcze. Łańcuch węglowodorowy naturalnych kwasów tłuszczowych jest zazwyczaj prosty (nierozgałęziony) i może zawierać nasycone lub nienasycone wiązania węglowodorowe. W żywności i organizmie człowieka kwasy tłuszczowe są związane w tłuszczach bądź występują jako wolne kwasy tłuszczowe.

Konopie (Cannabis sativa L.) są rośliną uprawną rozpowszechnioną na całym świecie. Pierwsze wzmianki dotyczące ich wykorzystania pochodzą z Chin z czwartego tysiąclecia przed naszą erą. Znaleziska archeologiczne wskazują, że konopie hodowano na włókna do produkcji lin, sznurków, odzieży, a nawet papieru oraz w celach spożywczych. Z Chin pochodzą również pierwsze informacje na temat medycznego wykorzystania konopi. Wskazaniem do ich stosowania były bóle reumatyczne, zaparcia i zaburzenia układu rozrodczego kobiet.