Terapia dłoni według szkoły koreańskiej (Korean Hand Therapy – KHT), znana również jako Soojichim, Akupunktura Dłoni Koryo lub Terapia Seogeum, jest wszechstronnym i skutecznym mikrosystemem akupunkturowym, który został opracowany przez koreańskiego akupunkturzystę, doktora Tae Woo Yoo. Jest ona równie skuteczna co akupunktura całego ciała.
Kategoria: Artykuły z czasopisma
Zespół nadpobudliwości psychoruchowej ADHD (ang. Attention Deficit Hyperactivity Disorder) jest jednym z najczęstszych rozpoznań stawianych w psychiatrii dzieci i młodzieży. Na świecie znany jest już od ponad 145 lat, jednak dopiero w 1973 roku dr Benjamin Feingold wysunął hipotezę o związkach nadpobudliwości z alergią pokarmową. Chodziło tu głównie o sztuczne dodatki do żywności.
Leczenie chorób dziecięcych masażem Tui Na ma bardzo długą tradycję w medycynie chińskiej. Obok akupunktury, ziołolecznictwa i dietetyki jest on jedną z podstawowych technik leczenia, do tej pory stosowaną na oddziałach pediatrii w chińskich szpitalach.
Ajurweda to nie tylko masaż dla zdrowia, ale także wywodząca się z Indii starożytna filozofia i sztuka życia. Nazwa łączy w sobie dwa słowa: „ajur”, które oznacza „życie”, i „veda”, czyli „wiedza, nauka”. System ajurwedy zwięźle i dokładnie tłumaczy, jakich zasad należy przestrzegać i czego się wystrzegać, aby żyć zdrowo, szczęśliwie, wygodnie i w gotowości do podejmowania wyzwań na wszelkich poziomach: fizycznym, umysłowym i społecznym. Ajurweda zawsze podkreśla, że lepiej zapobiegać niż leczyć.
Cukrzyca definiowana jest jako choroba charakteryzująca się podwyższonym poziomem glukozy we krwi obwodowej. Dzieje się tak, ponieważ z różnych przyczyn organizm nie jest w stanie transportować glukozy do wnętrza komórek, a zatem we krwi jest jej za dużo, podczas gdy komórki umierają z głodu. Zapobieganie i leczenie cukrzycy staje się jednym z największych wyzwań współczesnej medycyny.
Wino było od tysięcy lat napojem szczególnym. Zarówno starożytni Grecy, jak i Rzymianie traktowali wino nie tylko jako napój. Winem zajmowali się specjalni bogowie: Dionizos i Bachus. Jak powszechnie wiadomo, wino obecne jest m.in. w liturgii chrześcijańskiej. Czy odniesienia do wina były przypadkowe, czy też rzeczywiście stanowi ono szczególny dla naszego zdrowia napój?
Wiele mówi się na temat poszczególnych metod w naturoterapii. Większość terapeutów przedstawia poszczególne techniki, systemy, suplementy i zioła jako najsłuszniejsze rozwiązanie dla swojego pacjenta. Należy jednak pamiętać, że każdy z naszych pacjentów jest wyjątkowy i przyczyny jego problemu mogą być różne. Warto więc być otwartym na nowe rozwiązania i możliwości współpracy z innymi terapeutami, którzy stosują inne metody.
Gdy w wyniku uszkodzenia naczyń krwionośnych dochodzi do utraty krwi, rozpoczyna się proces jej krzepnięcia, naturalna i fizjologiczna czynność organizmu. W jej zakres wchodzi m.in. hemostaza, która obejmuje wszystkie mechanizmy zapewniające zatrzymanie krwawienia w miejscu uszkodzenia ściany naczynia krwionośnego, szczelność łożyska naczyniowego oraz płynność krwi.
Aromaterapia w lecznictwie stosowana jest od ponad 5000 lat. W starożytnych Indiach powszechnie wykorzystywano olejek cynamonowy jako skuteczny środek odkażający, Rzymianie doceniali właściwości antybiotyczne olejku eukaliptusowego, a starożytni Grecy olejki dodawali do swoich potraw. Dziś w nowoczesnej aromaterapii wykorzystuje się ponad 100 różnych olejków. Część z nich wykazuje stosunkowo silne właściwości przeciwzapalne i immunostymulujące.
Chaotyczny jak sztorm umysł może być również spokojny jak ocean w bezwietrzny dzień. Ostatnio modne praktykowanie medytacji nie jest popularne bez powodu – ludzie dostrzegli nonsens życiowego pośpiechu i zaczęli doceniać chwile wspaniałej ciszy, którą tworzą w swojej głowie dzięki medytacji.
Od blisko 200 lat, czyli od czasu stwierdzenia przez Roberta Kocha bakterii w ciele chorego człowieka, toczy się w świecie nauki zażarta dyskusja dotycząca odpowiedzi na pytanie: Czy obecność w chorej tkance specyficznych mikroorganizmów jest przyczyną, czy skutkiem choroby? Odpowiedź ta ma znaczenie fundamentalne, gdyż warunkuje wybór procedury terapeutycznej. Przyjrzyjmy się bliżej obu poglądom.
Wielu pacjentów zmagających się z symptomami ze strony przewodu pokarmowego, takimi jak wzdęcia, zaparcia czy biegunki, zostaje zdiagnozowanych jako cierpiący na Zespół Jelita Drażliwego (ZJD) i nigdy po leczeniu nie uzyskuje wystarczającej poprawy stanu zdrowia. Inni w ogóle nie zostają zdiagnozowani, przez co zmuszeni są funkcjonować latami z dokuczliwymi symptomami. Tymczasem wielu z chorych z ZJD ma SIBO, czyli przerost bakterii w jelicie cienkim.