Terapia dłoni według szkoły koreańskiej (Korean Hand Therapy – KHT), znana również jako Soojichim, Akupunktura Dłoni Koryo lub Terapia Seogeum, jest wszechstronnym i skutecznym mikrosystemem akupunkturowym, który został opracowany przez koreańskiego akupunkturzystę, doktora Tae Woo Yoo. Jest ona równie skuteczna co akupunktura całego ciała.
Zespół nadpobudliwości psychoruchowej ADHD (ang. Attention Deficit Hyperactivity Disorder) jest jednym z najczęstszych rozpoznań stawianych w psychiatrii dzieci i młodzieży. Na świecie znany jest już od ponad 145 lat, jednak dopiero w 1973 roku dr Benjamin Feingold wysunął hipotezę o związkach nadpobudliwości z alergią pokarmową. Chodziło tu głównie o sztuczne dodatki do żywności.
Leczenie chorób dziecięcych masażem Tui Na ma bardzo długą tradycję w medycynie chińskiej. Obok akupunktury, ziołolecznictwa i dietetyki jest on jedną z podstawowych technik leczenia, do tej pory stosowaną na oddziałach pediatrii w chińskich szpitalach.
Ajurweda to nie tylko masaż dla zdrowia, ale także wywodząca się z Indii starożytna filozofia i sztuka życia. Nazwa łączy w sobie dwa słowa: „ajur”, które oznacza „życie”, i „veda”, czyli „wiedza, nauka”. System ajurwedy zwięźle i dokładnie tłumaczy, jakich zasad należy przestrzegać i czego się wystrzegać, aby żyć zdrowo, szczęśliwie, wygodnie i w gotowości do podejmowania wyzwań na wszelkich poziomach: fizycznym, umysłowym i społecznym. Ajurweda zawsze podkreśla, że lepiej zapobiegać niż leczyć.
Cukrzyca definiowana jest jako choroba charakteryzująca się podwyższonym poziomem glukozy we krwi obwodowej. Dzieje się tak, ponieważ z różnych przyczyn organizm nie jest w stanie transportować glukozy do wnętrza komórek, a zatem we krwi jest jej za dużo, podczas gdy komórki umierają z głodu. Zapobieganie i leczenie cukrzycy staje się jednym z największych wyzwań współczesnej medycyny.
Wino było od tysięcy lat napojem szczególnym. Zarówno starożytni Grecy, jak i Rzymianie traktowali wino nie tylko jako napój. Winem zajmowali się specjalni bogowie: Dionizos i Bachus. Jak powszechnie wiadomo, wino obecne jest m.in. w liturgii chrześcijańskiej. Czy odniesienia do wina były przypadkowe, czy też rzeczywiście stanowi ono szczególny dla naszego zdrowia napój?
Wiele mówi się na temat poszczególnych metod w naturoterapii. Większość terapeutów przedstawia poszczególne techniki, systemy, suplementy i zioła jako najsłuszniejsze rozwiązanie dla swojego pacjenta. Należy jednak pamiętać, że każdy z naszych pacjentów jest wyjątkowy i przyczyny jego problemu mogą być różne. Warto więc być otwartym na nowe rozwiązania i możliwości współpracy z innymi terapeutami, którzy stosują inne metody.
Gdy w wyniku uszkodzenia naczyń krwionośnych dochodzi do utraty krwi, rozpoczyna się proces jej krzepnięcia, naturalna i fizjologiczna czynność organizmu. W jej zakres wchodzi m.in. hemostaza, która obejmuje wszystkie mechanizmy zapewniające zatrzymanie krwawienia w miejscu uszkodzenia ściany naczynia krwionośnego, szczelność łożyska naczyniowego oraz płynność krwi.
Aromaterapia w lecznictwie stosowana jest od ponad 5000 lat. W starożytnych Indiach powszechnie wykorzystywano olejek cynamonowy jako skuteczny środek odkażający, Rzymianie doceniali właściwości antybiotyczne olejku eukaliptusowego, a starożytni Grecy olejki dodawali do swoich potraw. Dziś w nowoczesnej aromaterapii wykorzystuje się ponad 100 różnych olejków. Część z nich wykazuje stosunkowo silne właściwości przeciwzapalne i immunostymulujące.
Chaotyczny jak sztorm umysł może być również spokojny jak ocean w bezwietrzny dzień. Ostatnio modne praktykowanie medytacji nie jest popularne bez powodu – ludzie dostrzegli nonsens życiowego pośpiechu i zaczęli doceniać chwile wspaniałej ciszy, którą tworzą w swojej głowie dzięki medytacji.
Od blisko 200 lat, czyli od czasu stwierdzenia przez Roberta Kocha bakterii w ciele chorego człowieka, toczy się w świecie nauki zażarta dyskusja dotycząca odpowiedzi na pytanie: Czy obecność w chorej tkance specyficznych mikroorganizmów jest przyczyną, czy skutkiem choroby? Odpowiedź ta ma znaczenie fundamentalne, gdyż warunkuje wybór procedury terapeutycznej. Przyjrzyjmy się bliżej obu poglądom.
Wielu pacjentów zmagających się z symptomami ze strony przewodu pokarmowego, takimi jak wzdęcia, zaparcia czy biegunki, zostaje zdiagnozowanych jako cierpiący na Zespół Jelita Drażliwego (ZJD) i nigdy po leczeniu nie uzyskuje wystarczającej poprawy stanu zdrowia. Inni w ogóle nie zostają zdiagnozowani, przez co zmuszeni są funkcjonować latami z dokuczliwymi symptomami. Tymczasem wielu z chorych z ZJD ma SIBO, czyli przerost bakterii w jelicie cienkim.
