Mózgowe porażenie dziecięce (MPD) inaczej nazywane chorobą Little'a, od nazwiska angielskiego lekarza – Williama Johna Little'a, który zajmował się obszernymi badaniami dzieci dotkniętych tą chorobą na początku XIX wieku. Pierwsze zapiski na temat choroby można znaleźć już u Hipokratesa w V w. p.n.e. Aktualnie nazywana również chorobą „bez definicji”, ze względu na szereg różnych objawów, zaburzeń, syndromów i stopnia ich zaawansowania.
Leczenie ran miodem znane jest co najmniej od czterech i pół tysiąca lat – najstarszy zapis na papirusie Smith’a jest wartościowym dowodem dokumentującym to stwierdzenie. Ojciec medycyny Hipokrates stosował już miód jako lek o swoistych nazwach Oxymel czy Hydromel. W ubiegłym stuleciu ten wartościowy surowiec farmakopealny był szeroko wykorzystywany jako środek spożywczy, a mniej w aspekcie leczniczym.
25 lat zajmuję się leczeniem chorób odzwierzęcych, w tym boreliozy. Łączą te schorzenia cechy wspólne, a ponieważ zarazek nie jest specyficzny gatunkowo, objawy są zróżnicowane i mało charakterystyczne, co nastręcza wielu problemów z postawieniem rozpoznania. Ta wypowiedź jest oparta na moich doświadczeniach. Wspieram się również doniesieniami dotyczącymi leczenia boreliozy publikowanymi przez innych lekarzy.
Od wielu lat nasz mózg był postrzegany jako nadrzędny organ nadzorujący inne narządy, układy, nasze zachowanie i osobowość. Uważano, że to ośrodkowy układ nerwowy OUN reguluje funkcje jelit, takie jak trawienie, wchłanianie czy motorykę jelit. Aż do początku XXI wieku OUN był uważany za uprzywilejowany immunologicznie. Status ten miała zapewniać bariera krew-mózg zapobiegająca infiltracji do komórek odpornościowych różnego rodzaju mediatorów i toksyn. Dopiero wiedza jaką uporządkowała psychoneuroimmunologia rozszerzyła nasze postrzeganie interakcji pomiędzy tymi układami.
Chińska nazwa żeń-szenia ginseng oznacza dosłownie „esencja życia”, a sam żeń-szeń nazywany jest często korzeniem życia. Nic dziwnego, skoro jako surowiec fitoterapeutyczny charakteryzuje się bogatym składem związków czynnych i mimo bardzo długiej tradycji w lecznictwie wschodnim i zachodnim nadal jest przedmiotem badań naukowych.
Dlaczego powinno się poświęcać cukrzycy bardzo dużą część debaty na temat zdrowia człowieka? Otóż choroba ta została uznana przez Organizację Narodów Zjednoczonych (ONZ) za epidemię XXI w., jako jedyna choroba niezakaźna. Obecnie choruje na nią około 425 milionów ludzi na świecie.
Woda to niezbędny i nieodłączny element życia człowieka. Jej utrata jest dla zdrowia niezwykle niebezpieczna, ze względu na brak możliwości zapewnienia odpowiedniego środowiska do zajścia podstawowych procesów życiowych. Do uzupełniania niedoborów wody wybieramy najczęściej tę z butelki, co przy obecnym asortymencie na rynku może sprawiać nie lada wyzwanie. Jaką wodę wybrać dla siebie?
Życie to ruch. Podlega ciągłym zmianom. Wiedzieli o tym starożytni Chińczycy. Stworzyli więc model świata, w oparciu o odmienny cykl przemian, który jest też symbolem naszego przemijania.
Ilość infekcji górnych dróg oddechowych w okresie jesienno-zimowym znacząco rośnie. Jak pokazują liczne badania, wzrost ten wynika nie tylko z pogorszenia pogody, ale i z zanieczyszczenia powietrza. Smog zwiększa prawdopodobieństwo stanów zapalnych górnych dróg oddechowych, gdyż drażni bezpośrednio śluzówkę gardła i oskrzeli oraz obniża odporność organizmu.
Menopauza to dla kobiet okres występowania wielu utrudniających normalne funkcjonowanie objawów. Pojawia się u wszystkich, niezależnie od rasy czy czynników socjodemograficznych. Zmiany hormonalne oraz wiążące się z nimi zmiany w składzie ciała i zwiększenie ryzyka chorób metabolicznych skłaniają ku poszukiwaniu rozwiązań ograniczających niekorzystne powikłania. Jedną z możliwości o mniejszych skutkach ubocznych od hormonalnej terapii zastępczej okazują się być fitoestrogeny roślinne.
Aurikuloterapia to system elementów diagnostycznych i leczniczych polegający na stymulacji konkretnych punktów w obrębie ucha zewnętrznego w celu wywołania określonego efektu leczniczego poprzez odpowiedź z centralnego układu nerwowego. Opisy terapii stosowanej w obrębie ucha sięgają prawdopodobnie czasów Hipokratesa, gdzie opisywano nacinanie drobnych naczyń krwionośnych umiejscowionych za małżowiną uszną, co pomocne było w leczeniu bólu oraz zaburzeń seksualnych.
