Wykorzystanie roślin to najdawniejszy sposób radzenia sobie z wszelkimi dolegliwościami. Aktualnie skutecznie konkuruje on z zastosowaniem preparatów syntetycznych, dotyczy to także stomatologii. Zioła jako dodatek do past do zębów stosowane są w celach profilaktycznych, ale także wspierają leczenie zapalenia przyzębia i zmian chorobowych błony śluzowej jamy ustnej.
Statystyki medyczne prowadzone w psychiatrii oraz ogólne dane WHO wskazują, że współczesne, cywilizacyjne choroby psychiczne dotykają coraz większą liczbę ludzi. Wśród takich schorzeń plagą wydają się być różnego rodzaju zespoły depresyjne, a także przewlekły stres i stany lękowe. W walce z nimi mogą pomóc surowce roślinne i ich medyczne właściwości.
Zapalenie wątroby to grupa stanów chorobowych tego narządu, podczas których w jego obrębie dochodzi do kaskady reakcji zapalnej. Fitoterapia oferuje wiele możliwości poprawy funkcjonowania komórek wątrobowych podczas toczącego się procesu zapalnego.
Rodzaj bylic (Artemisia) obejmuje kilka różnych gatunków, których wspólnym mianownikiem – poza przynależnością systematyczną – jest zbliżona aktywność biologiczna. Zioła z rodzaju Artemisia stosuje się najczęściej w dolegliwościach ze strony układu pokarmowego, jako środki odstraszające owady oraz panaceum na okresowe spadki odporności.
Glistnik jaskółcze ziele (niem. Schöllkraut, ang. Greater Celandine) – ta wdzięczna roślina o żółtych kwiatach stosowana była w lecznictwie już w starożytności. Uznawano ją wtedy za roślinę magiczną, a wielu alchemików było przekonanych, że jest darem niebios (coeli donum). Dziś jest cenioną rośliną leczniczą, choć jej znaczenie spada – zupełnie niesłusznie!
Pokrewieństwo genetyczne roślin z różnych stron świata sprawia, że zarówno w polskich lasach, jak i w dżunglach Ameryki Południowej znajdziemy surowce o synergicznym działaniu w konkretnych chorobach. W tym artykule skupię się na chorobach kognitywnych neurodegeneracyjnych (chorobie Alzheimera i jego pochodnych) i przedstawię cztery rośliny, dwie z Amazonii i dwie z Polski, które wykazują synergiczne działanie na tym polu.
Spośród rodzimych wiosennych ziół to właśnie pokrzywa zasługuje na miano „brzydkiego kaczątka” ziołolecznictwa. Większość z nas wie, że mniszek lekarski „to coś z wątrobą”, a rumianek „na ból brzucha i przeziębienie” – jednak większość z nas nie umie powiedzieć, na co dokładnie miałaby działać pokrzywa,. Czasem wspomni się o jej właściwościach stymulujących erytropoezę, innym razem przypomni się o jej właściwościach „wzmacniających” organizm po zimie. Czym naprawdę jest to zioło? Gdzie je znaleźć i jak przygotować do spożycia? Jak stosować je bezpiecznie?
Depresja jest poważnym schorzeniem, które zakłóca nasze codzienne funkcjonowanie. Jak więc sobie z nią radzić? Z naszej praktyki i wiedzy wynika, że pomóc nam mogą w tym zioła – choć tylko wspomagająco przy leczeniu depresji lub we wczesnych jej stadiach.
Menopauza, choć często bywa traktowana w kategoriach choroby, jest naturalnym procesem w życiu każdej kobiety. Podobnie jak dojrzewanie płciowe ma swój określony czas i wiąże się z występowaniem różnego rodzaju symptomów. Niekiedy są one na tyle nasilone, iż zaczynają znacząco wpływać na pogorszenie komfortu życia pacjentki, co bywa bezpośrednią przyczyną poszukiwania możliwości łagodzenia przykrych dolegliwości.
Układ chłonny był znany człowiekowi już w starożytności. Sam Hipokrates pisał o „białej krwi” w węzłach, a Arystoteles lokalizował naczynia chłonne między nerwami a naczyniami krwionośnymi. Przez lata układ ten traktowano po macoszemu, skupiając badania na układzie krwionośnym. Dziś już wiemy, że jego funkcjonowanie jest ważne z punktu widzenia kancerogenezy. Rola zaburzeń układu chłonnego w tym procesie wymaga jednak gruntownych badań.
W ostatnim czasie ciekawym obiektem zainteresowań naukowców są eleuterozydy – związki biologicznie czynne obecne w gatunkach z rodzaju Eleuterococcus. Prace badawcze nad nimi rozpoczął sam Mikołaj Lazarev, któremu zawdzięczamy odkrycie adaptogenów – związków ułatwiających przystosowanie się organizmu do niekorzystnych warunków środowiskowych.
Aromaterapia w lecznictwie stosowana jest od ponad 5000 lat. W starożytnych Indiach powszechnie wykorzystywano olejek cynamonowy jako skuteczny środek odkażający, Rzymianie doceniali właściwości antybiotyczne olejku eukaliptusowego, a starożytni Grecy olejki dodawali do swoich potraw. Dziś w nowoczesnej aromaterapii wykorzystuje się ponad 100 różnych olejków. Część z nich wykazuje stosunkowo silne właściwości przeciwzapalne i immunostymulujące.
