Dział: Fitoterapia

Każdego dnia, w każdej minucie i sekundzie życia narażeni jesteśmy na kontakt z niezliczoną ilością bakterii, wirusów, toksyn, zanieczyszczeń, które próbują dostać się do naszego organizmu, a potem w nim zadomowić. Często walka z tak niemile widzianymi i nieproszonymi gośćmi jest nieskuteczna, czasochłonna lub wymaga poświęcenia wielu cennych zasobów i rezerw energetycznych. Dodatkowo stres, przepracowanie, niewłaściwe odżywianie i brak ruchu osłabiają nasze siły witalne i możliwości regeneracji. Rozwiązaniem zdaje się unikanie zagrożeń, jednak nie sposób całkowicie odizolować się od środowiska zewnętrznego, kontaktów społecznych, a miejsc, gdzie otoczenie jest sterylne czy całkowicie bezpieczne, praktycznie nie ma. Trzeba stawić czoła światu z całym jego „inwentarzem”, a do walki w naszej obronie nieustannie staje układ odpornościowy.

Czarny bez (łac. Sambucus nigra) jest rośliną bardzo popularną na całym świecie. Rośnie na różnych terenach – zarówno zalesionych, jak i nad wodami na terenach wilgotnych, a także w przydomowych ogrodach. Jest to krzew wyrastający do wysokości czterech metrów, a jego cechą charakterystyczną są niewielkie, pięciokrotne kwiaty o delikatnie żółtej barwie, czasami białej. Kwiaty bzu zbierają się w płaskie baldachy. Bez kwitnie w czerwcu, zaś zbiory owoców mają miejsce z początkiem września.

Odporność jest pojęciem biologicznym, opisującym stan posiadania wystarczających sił biologicznych umożliwiających uniknięcia infekcji, choroby lub innej niepożądanej biologicznej ingerencji. Ayurveda oferuje wieloskładnikowe i dogłębne wyjaśnienie działania układu immunologicznego. Odporność organizmu ma znaczenie nie tylko w przeciwdziałaniu chorobom i możliwościom szybkiego powrotu do zdrowia po przebytej chorobie, ale także przeciwdziała temu, aby jednostka w ogóle na chorobę zapadła. Mówi zatem o wzmocnieniu systemu odpornościowego w naturalny sposób, aby pomóc ciału walczyć przeciw patogenom wytwarzającym choroby.

Ciepłe miesiące sprzyjają korzystaniu ze słońca i spędzaniu wolnego czasu na świeżym powietrzu. O ile opalanie ma swoje plusy, o tyle trzeba korzystać z tej przyjemności bardzo rozsądnie. W tym artykule skupimy się na ciekawym zjawisku, jakim jest reakcja fototoksyczna oraz fotosensybilizacja. Są one wynikiem interakcji stosowania niektórych ziół i intensywnego korzystania ze słońca. Zioła a opalanie – czy jest między nimi związek?

Współczesna medycyna to system opieki zdrowotnej, a faktycznie opieki chorobowej. Medycyna przyszłości to problem zdrowia globalnego, w którym prewencja i terapia mają równorzędne znaczenie. Szczególnie istotna w tym zakresie jest profilaktyka zdrowotna, w której oprócz zapobiegania chorobom ma również miejsce opanowanie stylu życia zapewniającego pełnię zdrowia uwarunkowanego jakością i sposobem odżywiania, aktywnością psychomotoryczną oraz utrzymaniem równowagi w zakresie homeostazy wegetatywnej. Przeczytaj czym charakteryzuje się apiterapia.

Praktycznie każdy z nas doświadczył w okresie wiosenno-letnim typowych objawów alergii – duszący kaszel, wodnisty katar, łzawienie oczu. Z pozoru błaha przypadłość czasem może nam bardzo uprzykrzyć codzienne funkcjonowanie lub nawet przekształcić się z biegiem czasu w astmę. Oprócz leków antyhistaminowych dostępnych w aptekach, wiele do zaoferowania mają zioła stosowane w fitoterapii przeciwalergicznej.

Prolaktyna to hormon produkowany w organizmie człowieka, zarówno u kobiet, jak i u mężczyzn. Wytwarzany jest w przednim płacie przysadki mózgowej. Z uwagi na fakt, że prolaktyna ma szersze działanie w organizmie kobiecym, warto wymienić kilka kierunków aktywności tego hormonu: podczas ciąży, a także w okresie dojrzewania prolaktyna warunkuje rozwój gruczołów piersiowych – tak zwane działanie mammotropowe: w okresie ciąży prolaktyna wpływa na funkcjonowanie ciałka żółtego produkującego progesteron – przez co ma ona wpływ na podtrzymanie ciąży; po porodzie dzięki niej produkowane jest w gruczołach piersiowych kobiece mleko – działanie laktogenne.

Pamięć jest na tyle złożonym zjawiskiem, że trudno o jedną definicję. Będzie się ona również zmieniać wraz z narastaniem wiedzy w tym temacie. Najczęściej naukowcy określają pamięć jako zdolność układu nerwowego do kodowania, przechowywania i wydobywania (przypominania) informacji. Bywa rozumiana jako umiejętność uczenia się1.